نزدیک بود گلر بی‌تجربه کار دست تیمش بدهد؛ خدا یار جوانان است!

شمس آذر در تعطیلات تابستانی تیمی سردرگم و بی‌برنامه بود. سعید دقیقی رفت و مازیار زارع آمد و در فاصله یک هفته تا شروع لیگ جای این دو مربی با هم عوض شد. بازیکنان شاخص این تیم رفتند و فرصت یا کسی هم برای تقویت و خرید وجود نداشت. مشخص بود که این تیم باید به جوانان و داشته‌های خودش اتکا کند اما در فوتبال همه تیم‌ها سعی می‌کنند لااقل در پست دروازه‌بان بازیکن باتجربه‌ای به خدمت بگیرند. پستی بسیار حساس که یک اشتباه آنجا می‌تواند به قیمت ۳ امتیاز تمام شود.

شمس آذر به محمد امین رضایی بازی داد. بازیکنی که تجربه چندانی در لیگ برتر نداشت. البته که هر جوانی یک روز از جایی باید استارت بزند،یک مربی باید به جوان اعتماد کند و دقیقی به او اعتماد کرد. در روزی که باد شدید آشکارا حتی پرچم کرنر را هم خم می‌کرد، دروازه‌بان شمس آذر با اصرار به زدن ضربات بلند ثابت کرد که تا تبدیل شدن به یک گلر شش دانگ راهی طولانی دارد. در چنین شرایطی بازیکنان با تجربه می‌دانند که باید ضربات را کوتاه و تیز بزنند اما گلر شمس آذر هر بار اشتباهش را تکرار می‌کرد.

نتیجه اینکه ارسال‌های بلند او از کاشته دروازه به جای رسیدن به زمین حریف، به کمک باد به پشت محوطه جریمه تیم خودش برمی‌گشت و تبدیل به یک خطر می‌شد! اما شاید اوج کم تجربه گی او در دقیقه بیستم عیان شد. زمانی که رضایی سعی کرد با ضربه سر بیرون از محوطه جریمه توپ را به بازیکن خودی برساند و نزدیک بود با این اشتباه دروازه شمس آذر باز شود. او به راحتی می‌توانست توپ را استپ کرده و با پا پاس بدهد، اما نشان داد در بازی با پا ضعیف و مهمتر از آن اعتماد به نفس کافی هم ندارد.

البته که استعدادهای جوان باید فرصت تجربه داشته باشند. شمس آذر هم شانس آورد که روی اشتباهات گلر جوانش گل نخورد، خدا یار جوانان است!