تنها نسخه معجزه‌گر برای استقلال؛ صبوری کن و تهمت نزن!

استقلال شب گذشته باز هم باخت. این بار نه در لیگ برتر و مقابل تیم‌هایی که باختن به آنها انگار دارد عادت آبی‌ها می‌شود، بلکه در لیگ نخبگان آسیا و به النصر پرستاره. استقلال هفته گذشته هم به ذوب آهن باخت و شکستی سنگین را متحمل شد اما باخت شب گذشته به النصر اگرچه تلخ بود و آبی‌ها اگر کمی‌بیشتر تمرکز داشتند می‌توانستند حداقل یک امتیاز از این دیدار دشوار بگیرند برای آبی‌ها به مثابه شروع دوباره شد. کافیست سری به کانال‌های هواداری استقلال بزنید تا ببنید فضا بین هواداران این تیم به اندازه هفته‌های گذشته سیاه و پر از ناامیدی نیست. استقلالی‌ها معتقدند با آمدن سرمربی جدید روزهای تازه ای پیش روی تیم شان است و استقلال می‌تواند با فراموشی روزهای سیاه دوباره از جای خود برخیزد و به روزهای خوبش برگردد.

قطعا بخش زیادی از این امیدواری به خاطر حضور سرمربی جدید در استقلال است. آمدن پیتسو موسیمانه به استقلال به قدری برای هواداران این تیم خوشایند بود که مدیران استقلال بلافاصله پس از شکست سنگین و عجیب ۳ بر صفر مقابل ذوب‌آهن، نام سرمربی جدید تیم را اعلام کردند تا حدودی زهر این شکست تلخ را بگیرند. با توجه به عناوین و افتخارات زیادی که موسیمانه در قاره آفریقا به‌دست آورده، بسیاری از هواداران بابت انتخاب او راضی و خوشحال هستند و دوران موفقیت‌آمیزی را با این مربی انتظار می‌کشند. حضور این سرمربی ۶۰ ساله در استقلال می‌تواند مشکلات استقلال در مستطیل سبز را برطرف کند اما قطعا نه این زودی‌ها. شاید استقلال بیشتر از اینکه نیاز به تغییر فلسفه فوتبالش داشته باشد نیازمند نوعی تغییر نگرش است. به جرأت می‌توان گفت بعضی خلقیات و توهمات حاکم بر باشگاه طی سال‌های گذشته، از مهم‌ ترین دلایل ناکامی‌استقلال بوده است.

بی‌خیال تهمت زدن به حریف شو

به نظر می‌رسد یکسال آخر دوران حضور فرهاد مجیدی در استقلال لازم است به عنوان یک الگوی موفق برای آبی‌ها درنظر گرفته شود. در سالی که استقلال توانست بدون شکست قهرمان فوتبال ایران شود فوتبالی فوق العاده در مستطیل سبز ارایه نمی‌داد. تیم مجیدی با بردهای اقتصادی در فاصله سه هفته مانده تا پایان لیگ توانست قهرمانی بی نظیری را به دست بیاورد و کسی نمی‌تواند این را کتمان کند که مجیدی چقدر از نظر روحی و روانی روی شاگردانش را نادیده بگیرد. مجیدی در آن سال تمام تمرکزش روی تیمش بود و اگرچه گاهی برای حق تیمش مصاحبه‌های جنجالی هم می‌کرد اما به جای اینکه بعد از هر ناکامی‌زمین و زمان را به هم بدوزد و به فدراسیون و تیم رقیب اتهام بزند حواسش به تیمش بود تا شخصیت والای استقلال را به این تیم برگرداند. از طرف دیگر او به دلیل محبوبیت بین هواداران، حمایت همیشگی آنها را در اختیار داشت و البته صبوری آنها را. واقعیت این است که الان هم استقلال دقیقا به همان فضا نیاز دارد. حالا که استقلال آماده شروع دوباره از سر خط است لازم به نظر می‌رسد که فضای هواداری و البته در باشگاه و تیم هم تغییر کند.

استقلالی‌ها باید بپذیرند ناکامی‌های آنها در فصول اخیر هیچ ربطی به حکومتی بودن تیم رقیب ندارد و در فدراسیون و سازمان لیگ و کمیته داوران هم هیچکس عمدا به دنبال آسیب زدن به آبی‌های پایتخت نیست. در استقلال نکونام انگار همه فکر و ذکر کادرفنی معطوف به ضدیت با پرسپولیس شد و فرصت خودسازی از دست رفت. حالا که سرمربی جدید و کارنامه‌ دار آفریقایی هم از فضایی کاملا متفاوت وارد فوتبال ایران شده بهترین فرصت است تا استقلال همه تمرکزش روی خودش باشد و ناکامی‌هایش را به دیگران ربط ندهد. البته واکنش‌های هواداران استقلال به از دست رفتن قهرمانی در فصل گذشته و نتایج ضعیف در لیگ امسال نشان می‌دهد بخش زیادی از جامعه هواداری این تیم پذیرفته اند که اگر به قهرمانی نرسیده اند فقط و فقط ماجرا فنی بوده نه توطئه.

صبور بودن؛ از نان شب هم واجب‌تر است

پیتسو موسیمانه به تازگی وارد فوتبال ایران شده و همانطور که پیش از این هم اشاره کردیم میراث دار یک تیم خسته، مریض و پر از عیب و ایراد شده است. واضح است که باید با او کنار آمد و به این مربی زمان داد. هیچ‌ کس چوب جادو در اختیار ندارد و آبی‌ها حتما باید به این سرمربی تازه وارد فرصت کافی بدهند و در مقابل ناکامی‌های احتمالی صبور باشند. استقلال همین حالا هم خیلی در لیگ عقب افتاده و حتی به قیمت دست شستن از رقابت قهرمانی در این فصل هم می‌شود مربی آفریقایی را راحت گذاشت تا پروژه ‌اش را در استقلال پیاده کند. ثبات، آرامش و تمرکز روی کار تیمی، برای استقلال از نان شب هم واجبتر است تا آبی‌ها دوباره به روزهای خوبشان برگردند.