مورد خاص کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران

 طی هفته‌های گذشته بارها و بارها یک مورد در تیم ملی فوتبال ایران تکرار شده که به حضور علیرضا جهانبخش در تمام اردوهای تیم ملی مربوط می‌شود. آن هم در شرایطی که او تیم باشگاهی نداشته و با انجام تمرینات اختصاصی ارجح تر از تمام هافبک‌های آماده فوتبال ایران شمرده شده است.

علیرضا جهانبخش بازیکن کوچکی نیست. او طی ۱۰ سال اخیر یکی ار بهترین و زبده‌ترین هافبک‌های فوتبال ایران بوده که در تمام تورنمنت‌های بین المللی نیز حضور ثابتی داشته است. او رفته رفته جای پای خود را در تیم ملی باز کرد تا طی چند سال اخیر به عنوان کاپیتان اول تیم ملی شناخته شده و زودتر از تمام ستاره‌های فوتبال ایران وارد زمین شود. از این رو نمی‌توان به توانایی‌های فنی این بازیکن تردید داشت.

اما مضووع اصلی به شرایط فعلی این بازیکن است. جهانبخش در تمام ماه‌های گذشته و پس از جدایی از فاینورد بدون تیم بود. او ماه‌ها در هیچ تیم باشگاهی حضور نداشت و طبیعی بود که وضعیت فنی مطلوبی نداشته باشد. اما همچنان از سوی قلعه‌نویی به تیم ملی دعوت می‌شد تا از هیچ فهرستی جا نماند. جهانبخش در شرایطی همین چند روز قبل به تیم هیرنوین هلند پیوست که تا پیش از آن به تمرینات انفرادی مشغول بود و طبیعتا نمی‌توانست به تیم ملی کمک چندانی کند. شاید باور نکنید آخرین باری که جهانبخش در یک مسابقه رسمی باشگاهی به میدان رفت به تاریخ ۳۰ اردیبهشت برمی‌گردد که او برای فاینورد برابر اکسلسیور به میدان رفت. اما با این وجود در تمام اردوهای قلعه‌نویی حاضر بود و نتیجه اش را هم در مسابقاتی که با پیراهن تیم ملی انجام داد دیدیم.

به همین دلیل بارها با کاپیتان تیم ملی شوخی شد که او تنها بازیکن ملی است که تعداد بازی‌های ملی اش بیش از بازی‌های باشگاهی اوست. در تمام دنیا شاید یک بازیکن در سال ۶۰ بازی باشگاهی انجام دهد اما برای تیم ملی کشورش سرجمع ۵ یا ۶ بار به میدان برود اما برای جهانبخهش به نظر می‌رسد برعکس است و او در همین یک سال اخیر تعداد  بازی‌های ملی اش بیشتر است.

فراموش نکنیم که جهانبخش آخرین گزینه قلعه‌نویی نیست و بازیکنانی چون وحید امیری آماده و مهیای حضور و درخشش در تیم ملی هستند. وحید امیری که در اوج پختگی و تجربه مثل یک جوان ۲۵ ساله می‌دود و می‌جنگد. اما در کمال تعجب در تیم ملی که شجاع خلیل‌زاده با ۳۵ سال سن بازی می‌کند و جهانبخش ماه‌ها است بدون تیم باشگاهی سر می‌کند اما امیری دیده نمی‌شود و آمادگی فوق العاده اش به چشم نمی‌آید.

به هر روی این مطلب به هیچ وجه شایستگی‌های علیرضا جهانبخش را نادیده نمی‌گیرد و همان طور که عنوان شد بر شایستگی‌های کاپیتان تیم ملی نیز صحه می‌گذارد اما نمی‌توان از این نقد گذشت که او مدتهاست شرایط خوبی ندارد و سرمربی تیم ملی نیز با اصرار بیش از حد به حضور این بازیکن، او را در حد یک بازیکن معمولی پایین آورده است. آن هم در شرایطی که در وفتبال ایارن قحط الرجال نیست و بازیکنان زیادی برای حضور چند دقیقه ای در ترکیب تیم ملی لحظه شماری می‌کنند.