ابهامات جدی در انتخاب سخنگوی جدید استقلال

انتخاب ساعده سیما به عنوان سخنگوی جدید باشگاه استقلال توسط علی نظری جویباری مدیرعامل این باشگاه، یک رویداد تاریخی در فوتبال ایران محسوب میشود، چرا که برای اولین بار یک زن به این سمت منصوب شده است. این تصمیم می‌تواند نشان دهنده حرکت مثبت استقلال به سمت حضور بیشتر زنان در نقش‌های مدیریتی و رسانه‌ای باشد؛ موضوعی که در فوتبال ایران کمتر دیده شده و در صورت اجرای درست، قابل تقدیر است.  

 

با این حال، انتصاب خانم سیما با سوالات جدی درباره صلاحیت حرفه‍ای او در حوزه فوتبال همراه بوده است. برخلاف انتظار، بررسی رزومه وی نشان میدهد که تجربه و دانش تخصصی در زمینه فوتبال یا رسانه‌های ورزشی ندارد. در گفت‌وگوی خبرنگار ما با او، مشخص شد که اطلاعاتش درباره تیم استقلال و لیگ برتر در سطح یک هوادار معمولی و حتی شاید کمتر است.  

 

به عنوان مثال، وقتی از او درباره ترکیب فعلی تیم استقلال (اسکواد) سوال شد، از پاسخ مستقیم طفره رفت و گفت: «این سوالات را باید از مجتبی جباری (سرمربی استقلال) بپرسید». پاسخی که نشان می‌دهد او حتی بر اطلاعات پایه‌ای تیم که یک سخنگو باید بداند، تسلط کافی ندارد.  

 

با توجه به این ضعف آشکار، این پرسش مطرح می‌شود که معیار اصلی مدیریت استقلال در انتخاب سخنگوی جدید چه بوده است؟ آیا اولویت، تخصص و شناخت کافی از فوتبال بوده یا عوامل دیگری در این تصمیم نقش داشته‌اند؟  

 

از آنجا که سخنگوی یک باشگاه بزرگ مانند استقلال باید هم به مسائل داخلی تیم اشراف داشته باشد و هم توانایی تحلیل و انتقال درست اخبار را به رسانه‌ها و هواداران داشته باشد، به نظر می‌رسد این انتصاب بیشتر نمادین بوده تا بر پایه شایستگی حرفه‌ای.  

 

اگرچه انتصاب یک زن به عنوان سخنگوی استقلال اتفاقی مبارک و پیشرو در فوتبال ایران است، اما مدیریت باشگاه باید توضیح دهد که چرا فردی با اطلاعات محدود فوتبالی برای این سمت انتخاب شده است. هواداران و رسانه‌ها حق دارند بدانند که آیا این تصمیم صرفاً نمادین بوده یا بر اساس صلاحیت‌های واقعی گرفته شده است. در کل به نظر میرسد استقلال باید در کنار توجه به تنوع جنسیتی، به معیارهای تخصصی نیز پایبند باشد تا این حرکت مثبت، به جای نقد، با استقبال عمومی روبه‌رو شود.