آرسنال و انتظار تاریخی برای مهاجم شماره ۹ کلاسیک

آیا زمان پایان انتظار طولانی آرسنال برای یک مهاجم شماره ۹ کلاسیک فرا رسیده است؟ هواداران توپچی‌ها امیدوارند این رؤیا بالاخره رنگ واقعیت به خود بگیرد.

داستان بی‌پایان آرسنال و تلاش برای پیدا کردن مهاجم شماره ۹ کلاسیک، سال‌هاست نقل محافل فوتبال است. در سال ۲۰۲۳، روزنامه تلگراف با تیتر «آرسنال شاید به یک شماره ۹ جدید نیاز داشته باشد، اما میکل آرتتا دغدغه‌های نقل و انتقالاتی دیگری هم دارد!» به این موضوع پرداخت. پیش از آن هم این بحث در میان طرفداران و کارشناسان داغ بود. از زمان جدایی اوبامیانگ و لاکازت، آرسنال عملاً مهاجم مرکزی ثابت نداشته است. هواداران آرسنال هرگز خاطره آن دو را فراموش نمی‌کنند؛ اوبامیانگ، مهاجم گابنی که ابتدای سال ۲۰۲۲ با سر و صدای فراوان از تیم کنار رفت و لاکازت فرانسوی که در همان تابستان، بی‌سروصدا باشگاه را ترک کرد.

از آن زمان، نبود یک «۹» واقعی در ترکیب آرسنال کاملاً حس می‌شد. اگرچه گابریل ژسوس در تابستان ۲۰۲۲ با قراردادی به ارزش ۴۵ میلیون پوند به جمع توپچی‌ها اضافه شد، اما این مهاجم برزیلی که در منچسترسیتی فرصت بازی به عنوان شماره ۹ را پیدا نکرد، پس از مصدومیت دوباره به پست‌های مختلف از جمله جناحین بازگشت.

ژسوس خودش هم در مصاحبه‌ای اعتراف کرد مهاجم کلاسیکی نیست که هر فصل بیش از ۲۰ گل بزند. در واقع او حتی ۱۵ گل هم در هیچ فصل لیگ قهرمانان اروپا به ثمر نرسانده است. حالا ژسوس درگیر درمان مصدومیت رباط صلیبی است و تاریخ بازگشتش هنوز مشخص نیست. تا پیش از این، حداقل ادی انکتیا به عنوان گزینه جانشین وجود داشت، اما او هم تابستان ۲۰۲۴ راهی کریستال پالاس شد.

در فصل ۲۰۲۵، آرسنال انواع و اقسام گزینه‌ها را برای پست مهاجم مرکزی امتحان کرد؛ ابتدا کای هاورتز که تخصصش بازی نوک نیست اما تا حد زیادی از عهده کار برآمد و بعد از مصدومیتش، حتی میکل مرینو، هافبک دفاعی، در بازی مقابل لستر دو گل زد و خودش گفت برای اولین‌بار در زندگی به عنوان مهاجم بازی کرده است.

گاهی آرتتا حتی لئاندرو تروسارد بلژیکی را در نقش مهاجم به کار گرفت که چند بار هم جواب داد و مثلاً در یکی از بازی‌های اروپایی دو گل به ثمر رساند. با این حال، این راهکارها بیشتر نقش مُسکن موقتی داشتند و خبری از یک مهاجم مرکزی ثابت و کلاسیک نبود. حتی در برخی حملات، دکلان رایس هم نقش مهاجم را بر عهده می‌گرفت.

حالا سؤال اینجاست: آیا می‌توان بدون یک مهاجم نوک کلاسیک موفق بود؟ پاسخ مثبت است و تیم‌های زیادی نمونه‌اش را نشان داده‌اند، اما به نظر می‌رسد آرسنال هنوز جای یک مهاجم نوک واقعی را در ترکیبش خالی می‌بیند. نگاهی به آمار فصل گذشته لیگ برتر انگلیس گویای همه چیز است:

• محمد صلاح (لیورپول): ۲۹ گل
• الکساندر ایساک (نیوکاسل): ۲۳ گل
• ارلینگ هالند (منچسترسیتی): ۲۲ گل
• کریس وود (ناتینگهام فارست): ۲۰ گل

در این میان، بهترین گلزن چلسی فقط ۱۵ گل زد؛ نشانه‌ای از مشکلات جدی این تیم در پست مهاجم مرکزی. تیم انزو مارسکا در بازار نقل و انتقالات اخیر دو مهاجم جدید با نام‌های لیام دلاپ و ژائو پدرو به خدمت گرفت. اما در آرسنال، حتی بهترین گلزن تیم یعنی هاورتز فقط ۹ گل زد و هیچ بازیکنی به ۱۰ گل هم نرسید.

به نظر می‌رسد باشگاه مدت‌هاست به اهمیت حضور یک مهاجم شماره ۹ کلاسیک و تمام‌عیار پی برده است. اواخر سال ۲۰۲۱، فابریزیو رومانو از علاقه آرسنال به دوشان ولاهوویچ خبر داد. در سال‌های اخیر، نام‌هایی مثل آلوارو موراتا، آدمولا لوکمن، الکساندر ایساک و بنجامین سسکو هم بارها به آرسنال لینک شده‌اند. حالا اما ورود ویکتور گیوکرس سوئدی امیدها را بازگردانده است؛ اگر این مهاجم مستعد بدون مصدومیت بماند و به گلزن ثابت تبدیل شود، شاید طلسم ۲۰ گل را بشکند؛ چیزی که آرسنال برای رسیدن به صدر جدول لیگ برتر انگلیس به آن نیاز دارد.

تنها مانع باقی‌مانده، مذاکرات با باشگاه اسپورتینگ پرتغال است. گفته می‌شود روند مذاکره چندان خوب پیش نمی‌رود و پرتغالی‌ها روی خواسته‌هایشان پافشاری می‌کنند؛ موضوعی که نارضایتی آرسنال را به همراه داشته است. اگر این انتقال نهایی نشود، توپچی‌ها ممکن است حسرت بزرگی بخورند.

انتهای پیام/