تأثیر انتقال دربی پایتخت به شیراز بر هواداری سرخابی‌ها

محمد مهدی فروردین رئیس فراکسیون ورزش مجلس از برگزاری نشستی با وزیر ورزش خبر داد و گفت که تصمیم بر این است دربی پایتخت بین تیم‌های استقلال و پرسپولیس در هفته دوازدهم به شیراز منتقل شود.

این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که پیشکسوتان و هواداران دو تیم سرخابی پایتخت نسبت به این موضوع به شدت موضع‌گیری کرده بودند و اعتقاد داشتند این جابجایی می‌تواند از ارزش و اعتبار این بازی بزرگ که همواره در سطح رقابت‌های باشگاهی کشورمان به عنوان مهمترین دیدار فوتبالی تلقی می‌شود کاسته شود.

اوکی دادن رییس فدراسیون

اما فروردین که خود اهل استان فارس و زاده شهر فیروزآباد همین استان است در این باره گفته که در این خصوص صحبت‌هایی هم با مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال همچنین رئیس سازمان لیگ انجام شده و آنها نیز از این تصمیم حمایت کرده‌اند تا دربی پایتخت با خروج از تهران در شهر دیگری یعنی شیراز در حدفاصل ۹۰۰ کیلومتری تهران برگزار شود. به یاد داریم فصل گذشته نیز این دو تیم در چارچوب هفته ششم و در تاریخ چهارم مهرماه مسابقه خودشان را به میزبانی اراک برگزار کردند. اتفاقی که قطعاً به یاد داریم با مخالفت همه هواداران سرخابی مواجه و در نهایت این دیدار با حضور تعداد اندکی از طرفداران دو تیم با نتیجه یک بر صفر به سود پرسپولیس به پایان رسید اما مسابقه برگشت به زیبایی هرچه تمامتر در استادیوم آزادی برگزار شد که به نظر می‌رسد حالا حالاها دیگر چنین اتفاقی رقم نخواهد خورد.

مبادا عمدی در کار است!

گروهی از پیشکسوتان پرسپولیس و استقلال در این باره مشکوک هستند که مبادا این اقدامات در جهت دور کردن تیم‌های استقلال و پرسپولیس - که جمعیتی بیش از ۶۰ تا ۷۰ هزار نفر برای تماشای مسابقه‌شان به آزادی می‌روند - به شکل تعمدی و برنامه‌ریزی شده انجام می‌شود تا این دو تیم نتوانند آنچنان که باید و شاید در تهران و با حضور انبوه جمعیت طرفداری‌شان در استادیوم آزادی به میدان بروند.

بازسازی پس از بازسازی!

ادامه‌دار شدن بازسازی ورزشگاه آزادی در حالی که این اتفاق یک بار در تابستان ۱۴۰۳ اجرا شد تا این دو تیم بخش عمده‌ای از مسابقات فصل بیست و چهارم لیگ برترشان را در استادیوم آزادی برگزار نکنند بار دیگر به محض پایان فصل فوتبالی گذشته کلید خورد تا با خرابی به وجود آمده در سطح سکوها و محیط اطراف زمین چمن همچنان این دو تیم نتوانند در استادیوم آزادی و با حضور جمعیت قابل توجه ۶۰ تا ۷۰ هزار نفری تماشاگر مسابقات تیم محبوبشان باشند.

پتانسیل هواداری سرخابی‌ها از بین رفت

بخش عمده‌ای از طرفداران پرسپولیس و استقلال همچنین پیشکسوتان این دو تیم معتقدند سرخابی‌ها در ورزشگاه شهر قدس هرگز نمی‌توانند آنچنان که سپاهان در نقش جهان، فولاد در ورزشگاه شهدای فولاد خوزستان، تراکتور در ورزشگاه یادگار امام تبریز و سایر تیم‌ها از میزبانی شان بهره‌مند می‌شوند از پتانسیل بالای هواداری‌شان استفاده کنند.

ظرفیت کم میزبانی در شهرقدس

انجام مسابقات پرسپولیس و استقلال در ورزشگاه شهر قدس که تنها ۱۵ هزار نفر جمعیت دارد و معمولاً بیش از ۲۰۰۰ صندلی این ورزشگاه خالی در نظر گرفته می‌شود تا حد فاصلی بین تماشاگران تیم میزبان و مهمان ایجاد شود این شرایط را به شکلی تغییر داده که استقلال و پرسپولیس حداکثر با ۸ تا ۹  هزار نفر جمعیت هواداری (و حتی بیشتر اوقات کمتر از این) که این نیز به دو بخش بانوان و آقایان تقسیم می‌شود قادر به حمایت درست و حسابی از تیم محبوبشان نیستند.

ماجرا از چه قرار است؟

از بین بردن پتانسیل هواداری بیش از ۶۰ تا ۷۰ هزار نفری سرخابی‌ها در ورزشگاه آزادی و اینکه وزیر ورزش رسماً اعلام کرده این استادیوم تا پایان سال ۱۴۰۵ نیز آماده پذیرایی از دو تیم پرسپولیس و استقلال نمی‌شود سوالات بسیار و البته تصویر متفاوتی از آنچه پیرامون این دو باشگاه پرطرفدار تهرانی رقم می‌خورد را بازسازی می‌کند. اینکه واقعا ماجرا از چه قرار است که این همه زمان برای یک بازسازی صرف می شود در حالی که پروژه های عظیم تر از این ظرف تنها یک سال به سرانجام رسیده اند.

سیاسیون شیرازی نیمه خالی لیوان را هم ببینند

یادآور می‌شود؛ طبق اعلام قبلی و با قرعه کشی انجام شده در ابتدای فصل قرار است این دو تیم به میزبانی پرسپولیس در هفته دوازدهم به مصاف هم بروند که ظاهراً بازیشان باید در ورزشگاه پارس شیراز و در حضور تماشاگرانی برگزار شود که متعلق به قشر اصلی هواداران تهرانی پرسپولیس و استقلال نیستند. این قبول که ورزشگاه پارس شیراز چهارمین استادیوم بزرگ کشور است و قطعا برای اهالی این استان و سیاسیون آن یک پوئن مثبت است اما ای کاش مسئولان ذیربط همه جوانب امر در این زمینه را نیز در نظر بگیرند و تنها به فکر برگزاری دربی در شهر خودشان نباشند. فقط جنبه های شاد ماجرا و سوار شدن روی امواج خبری را نبینند و به نیمه خالی لیوان هم نگاهی دقیق تر بییندازند.

مسافت و زمان مسیر تهران تا ورزشگاه پارس شیراز با مسیریاب نشان - پنجشنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۴

سفری پرمخاطره با احتمال خطرات جبران ناپذیر؛ مرگ یا نقص عضو

این استادیوم در جنوب شهر شیراز و در منطقه‌ای به نام میانرود واقع شده که طی کردن مسافت تهران تا آنجا برای هوادار تهرانی که عاشق تماشای بازی تیم محبوبش از نزدیک  حمایتش است، با خودروی شخصی بدون توقف - برای بنزین زدن و دیگر موارد مانند نماز خواندن، غذاخوردن و... - حدود ۹ ساعت بطول می‌انجامد. مسافتی که بخش‌هایی از آن هرچند اندک اما در حضور انبوه اتومبیل های سنگین اعم از تریلی، کامیون، کامیونت و وانت‌بارهای نیسانی که همگی در حال انتقال کالا از جنوب به اقصی نقاط کشور و یا در راه برگشت به شهرهای جنوبی هستند واقع شده و هوادار عاشق استقلال یا پرسپولیس باید این مسیر را در چنین شرایط پرمخاطره ای طی کند. بخش مهم و تقریباً پایانی مسیر که اغلب همراه با خستگی و خواب‌آلودگی راننده خواهد بود. کم نداریم هوادارانی که همواره تلاش می‌کنند تمام مسابقات تیم محبوبشان را در داخل استادیوم ببینند و راضی به تنها گذاشتن تیم محبوبششان نیستند.

وضعیت بد جاده های پر ایراد کشور

انتقال این بازی از تهران به شهری در فاصله ۹۰۰ کیلومتری پایتخت با توجه به علایق و سلایق سفت و سخت گروهی از طرفداران دو تیم سرخابی، بی شک آنها را ترغیب می‌کند تا برای حمایت از تیم محبوبشان با وسیله شخصی یا وسایل نقلیه عمومی عازم شیراز و استادیوم پارس این شهر بشوند. در حالی که همواره پلیس راهور و راهنمایی و رانندگی از وضعیت استاندارد ضعیف اتومبیل‌های تولید داخل به لحاظ ایمنی ایرادهای زیادی را گرفته و بخش عمده‌ای از تلفات جاده‌ای را ناشی از نقایص موجود در خودروهای تولید داخل و از طرفی وضعیت بد جاده‌های کشور به لحاظ ایمنی می‌دانند.

تشدید احتمال بروز حوادث جبران ناپذیر

مهدی تاج رئیس سازمان لیگ رئیس فراکسیون ورزش مجلس و دیگر دست‌اندرکاران مرتبط با چنین تصمیم سازی‌هایی قطعاً باید این موضوع را در نظر بگیرند که طی کردن چنین مسافتی برای هواداری (اعم از دانشجو یا کارگر) که دوست دارد هرچه سریعتر خودش را به آنجا برساند و در کمترین زمان ممکن به تهران برگردد تا به تحصیل یا کسب و کارش بپردازد، ممکن است با خستگی، خواب آلودگی و انحراف در مسیر حرکت به سمت شیراز و بلعکس، عواقب جبران ناپذیری را شامل حال خود و خانواده‌اش کند.

بار «مسئولیت»‌ مسئولان صدچندان شد

در چنین شرایطی اصرار بر بازسازی ورزشگاه آزادی و تعطیل کردن یکی از مهمترین ورزشگاه های کشور و پایتخت به منظور برگزار نشدن مسابقه در این استادیوم به ویژه دیدار دربی که ممکن است منجر به بروز حوادث جبران ناپذیری برای «حتی یک هوادار» بشود بر همگان پوشیده و مبهم است. دور کردن این مسابقه از تهران حتی برای یک بار در طول فصل آن هم در شهری در فاصله ۹۰۰ کیلومتری پایتخت بار مسئولیت برگزارکنندگان این مسابقه را صد چندان می‌کند.