شعله‌ور شدن دوباره نبرد برای صدرنشینی ATP

پس از شکست تکان‌دهنده‌کارلوس آلکاراس تنیسور اسپانیایی در آغاز مسابقات مسترز پاریس نبرد برای کسب مقام نخست در رنکینگ ATP دوباره شعله‌ور شده است. حتی تا بعدازظهر سه‌شنبه به نظر می‌رسید که این رقابت جذابیت چندانی نخواهد داشت. در آخرین نسخه‌ رنکینگ جهانی که در 27 اکتبر منتشر شد، فاصله‌ میان کارلوس آلکاراس و یانیک سینر که رتبه‌های اول و دوم را در اختیار دارند، 840 امتیاز به نفع تنیسور اسپانیایی بود؛ آلکاراس با 11340 امتیاز در صدر قرار داشت و سینر با 10500 امتیاز در جایگاه دوم ایستاده بود.

همه‌ چیز پس از شکست غیرمنتظره‌ کارلوس در دور دوم مسترز پاریس تغییر کرد. سال گذشته، این تنیسور اسپانیایی در پایتخت فرانسه تا دور سوم پیش رفت و برای این دستاورد 100 امتیاز به دست آورد. این بار، آلکاراس در همان دور دوم از رقابت‌ها کنار رفت و طبق قانون به‌ جای 50 امتیاز تنها 10 امتیاز دریافت کرد، زیرا بر اساس مقررات اگر بازیکنی در دور دوم حذف شود اما در دور اول استراحت داشته باشد، تنها امتیاز دور نخست را دریافت می‌کند. در نتیجه، امتیاز زنده‌ این قهرمان شش‌دوره‌ گرنداسلم تا تاریخ 3 نوامبر 90 امتیاز کاهش یافت.

در مقابل، رقیب اصلی او یعنی یانیک سینر می‌تواند بیشترین بهره را از این باخت ببرد. سال گذشته، این تنیسور ایتالیایی در مسترز پاریس شرکت نکرد و بنابرین اکنون هیچ امتیازی برای از دست دادن ندارد؛ به همین دلیل، رتبه‌ او در 3 نوامبر تنها می‌تواند افزایش یابد. سینر هنوز رقابت خود را در این مسابقات آغاز نکرده است و مانند آلکاراس مستقیماً از دور دوم (یعنی مرحله‌ یک‌شانزدهم نهایی) کارش را شروع خواهد کرد.

حال پرسش این است که او تا چه اندازه می‌تواند امتیاز جمع‌آوری کند؟ جذاب‌تر از آن، این است که بدانیم آلکاراس و سینر برای کسب رتبه‌ نخست در پایان فصل به چه چیزهایی نیاز دارند. وضعیت برای سینر کمی دشوارتر است، زیرا امتیازهای او از مسابقات نهایی سال گذشته از جدول حذف خواهند شد. در آن رقابت‌ها، او عملکردی فوق‌العاده داشت؛ هر 5 دیدار خود را (سه بازی در مرحله‌ گروهی و دو بازی در مراحل حذفی) با پیروزی پشت‌سر گذاشت و 1500 امتیاز کامل کسب کرد. در مقابل، آلکاراس تنها یک دیدار از مرحله‌ی گروهی را برد و 200 امتیاز گرفت و از صعود به نیمه‌نهایی بازماند.

اگر این امتیازها را از رده‌بندی فعلی‌شان کم کنیم، امتیاز آلکاراس به 11050 و امتیاز سینر به 9010 کاهش می‌یابد. این ارقام، «رتبه‌بندی زنده» در زمان انتشار محسوب می‌شود؛ یعنی پس از شکست تنیسور اسپانیایی در پاریس و پیش از آغاز مسابقات سینر. در واقع، این همان امتیازهای فعلی هر دو بازیکن در «رقابت قهرمانان» است.

این چه معنایی دارد؟ نکته این است که اگر سینر در پاریس به فینال نرسد، تا پایان سال شانسی برای پیشی گرفتن از آلکاراس نخواهد داشت، حتی اگر در فینال تورین پیروز شود و کارلوس تمام مسابقات گروهی خود را ببازد. اگر ایتالیایی در نیمه‌نهایی مسترز پاریس شکست بخورد، مجموع امتیازاتش به 9400 می‌رسد؛ در حالی که آلکاراس اکنون 11050 امتیاز دارد، یعنی 1650 امتیاز بیشتر. بیشترین امتیازی که یک بازیکن می‌تواند در فینال تورین کسب کند، 1500 امتیاز است.

حال اگر سینر به فینال پاریس برسد و در آنجا شکست بخورد، مجموع امتیازش به 9650 خواهد رسید؛ 1400 امتیاز کمتر از آلکاراس. در این حالت، شرایط کاملاً روشن است: سینر تنها در صورتی می‌تواند صدر جدول را از آن خود کند که در فینال تورین با حداکثر امتیاز ممکن پیروز شود و در مقابل، آلکاراس تمام بازی‌های گروهی‌اش را واگذار کند. اگر کارلوس حتی یک بازی را در مرحله‌ گروهی ببرد، دیگر هیچ راهی برای سینر باقی نخواهد ماند، حتی اگر تمام 1500 امتیاز فینال را کسب کند.

این تحلیل در صورتی درست است که سینر در فینال پاریس شکست بخورد. اما اگر او در پاریس قهرمان شود چه؟ این نتیجه نه‌ تنها محتمل‌ترین سناریو پس از حذف آلکاراس است، بلکه جالب‌ترین نیز هست، زیرا در حال حاضر، سینر با روند درخشان خود در زمین‌های سخت داخل سالن، بخت اصلی قهرمانی به شمار می‌آید و این پیروزی می‌تواند همه‌ چیز را دگرگون کند. در چنین شرایطی، فاصله‌ او با آلکاراس در رقابت قهرمانان به تنها 1050 امتیاز کاهش می‌یابد.

امتیازها در فینال طبق فرمولی ساده محاسبه می‌شوند: 200 امتیاز برای هر برد در مرحله‌ گروهی، 400 امتیاز برای پیروزی در نیمه‌نهایی و 500 امتیاز برای قهرمانی در مسابقه‌ نهایی. با این حال، به دلیل امکان صعود از گروه با یک یا حتی دو شکست، سناریوهای گوناگونی برای امتیازگیری وجود دارد. از این‌رو، بیایید جدولی ذهنی از تمام حالت‌های ممکن ترسیم کنیم. با فرض اینکه یانیک قهرمان مسترز پاریس شود.

در نتیجه، حتی قهرمانی سینر در پاریس نیز به‌ تنهایی کافی نخواهد بود؛ او برای پیشی گرفتن از آلکاراس در پایان سال باید جام فینال تورین را هم بالای سر ببرد. رسیدن به فینال تورین و شکست در آن دیدار، برای کسب مقام نخست کافی نخواهد بود. اگر این تنیسور ایتالیایی با دو باخت در مرحله‌ گروهی تورین (و مجموع 11100 امتیاز) قهرمان شود، اسپانیایی تنها به پیروزی در حداقل یک دیدار گروهی نیاز دارد تا صدرنشینی خود را حفظ کند. اگر سینر با یک شکست گروهی (و 11300 امتیاز) قهرمان شود، آلکاراس باید دو پیروزی کسب کند یا هر دو دیدار مرحله‌ گروهی را ببرد، یا یکی را در گروه و دیگری را در نیمه‌نهایی، البته در صورتی که با رکورد 2 بر یک از گروه صعود کند.

در نهایت، اگر یانیک هر پنج مسابقه‌ خود در تورین را با پیروزی پشت سر بگذارد، آنگاه کارلوس باید یا هر سه دیدار مرحله‌ی گروهی را ببرد یا دست‌کم به فینال برسد. در آن صورت، نتایج گروهی دیگر تأثیری در جایگاه نهایی در رنکینگ نخواهند داشت.

انتهای پیام/