افزایش سهم ارز ترجیحی دارو: اقداماتی برای بهبود وضعیت بهداشت و درمان
در سالهای اخیر، مسئله تأمین ارز برای کالاهای اساسی به ویژه در حوزه بهداشت و درمان به یکی از مباحث کلیدی در سیاستگذاریهای اقتصادی کشور تبدیل شده است. محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، در حاشیه جلسه امروز هیئت دولت، با اشاره به این موضوع، به چالشهای موجود در تأمین ارز ترجیحی برای داروها و خدمات درمانی پرداخته است. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف نظرات وی و تأثیرات آن بر وضعیت بهداشت و درمان کشور خواهد پرداخت.
وضعیت ارز ترجیحی دارو
ظفرقندی در اظهارات خود تأکید کرد که ارز ترجیحی براساس مصوبات و قوانین به حوزه بهداشت و درمان اختصاص داده میشود. اما همزمان به کاهش درآمدهای ارزی اشاره کرد که منجر به عدم تأمین سهمیههای تعیین شده برای این حوزه شده است. این عقبافتادگی در تأمین ارز ترجیحی، چالشهای مهمی را برای دسترسی به دارو و خدمات درمانی ایجاد کرده است.
پیگیریهای وزیر بهداشت
وزیر بهداشت در ادامه اظهار داشت که در پیگیریهای صورت گرفته با رئیس کل بانک مرکزی و وزیر نفت، قرار است که سهم ارز ترجیحی دارو افزایش یابد. این اقدام میتواند به تأمین نیازهای اساسی دارویی و درمانی کشور کمک شایانی کند. اما به نظر میرسد که تحقق این وعده نیازمند زمان و برنامهریزی دقیقتری باشد.
تأثیرات بر هزینههای درمان
در پاسخ به پرسشی درباره هزینههای درمان و دارو، ظفرقندی بیان کرد که قیمت دارو در کمیسیون قیمتگذاری بررسی و محاسبه میشود. همچنین میزان حق بیمه و فرانشیز شرکتهای بیمه نیز از همین طریق تعیین میگردد. این نکته نشاندهنده اهمیت نظارت بر قیمتگذاری داروها و خدمات درمانی است؛ زیرا این فرآیند میتواند تأثیر مستقیمی بر هزینههای درمان بر بیماران داشته باشد.
چالشهای موجود در تأمین ارز
کاهش درآمدهای ارزی یکی از مهمترین چالشهایی است که به گفته وزیر بهداشت، مانع از تأمین به موقع ارز ترجیحی برای داروها شده است. این موضوع باعث شده تا بسیاری از داروها با کمبود مواجه شوند و در دسترس بیماران قرار نگیرند.
همچنین، نوسانات اقتصادی و سیاسی کشور نیز به عدم قطعیت در تأمین منابع مالی منجر شده است. در این میان، تأمین ارز برای داروها به عنوان یک موضوع حساس و حیاتی در سیاستهای بهداشتی کشور مطرح است.
راهکارهای پیشنهادی
برای بهبود وضعیت تأمین ارز ترجیحی و کاهش چالشها در حوزه بهداشت و درمان، میتوان راهکارهای زیر را در نظر گرفت:
1. **تقویت دیپلماسی اقتصادی:** برقراری روابط تجاری مؤثر با کشورهای دیگر میتواند به افزایش درآمدهای ارزی کمک کند.
2. **مدیریت بهینه منابع:** بهینهسازی مصرف منابع موجود و جلوگیری از هدررفت آنها میتواند به تأمین نیازهای دارویی کمک کند.
3. **ایجاد بانک اطلاعاتی جامع:** ایجاد و مدیریت یک بانک اطلاعاتی دقیق از نیازهای دارویی و درمانی کشور میتواند در تصمیمگیریهای به موقع و مؤثر کمک کند.
4. **توسعه تولید داخلی:** حمایت از تولیدکنندگان داخلی دارو و تجهیزات پزشکی میتواند به کاهش وابستگی به واردات کمک کند.
نتیجهگیری
وضعیت ارز ترجیحی در حوزه بهداشت و درمان، چالشی پیچیده و چندبعدی است که نیازمند توجه جدی و اقدامات مؤثر از سوی مسئولین دولتی است. اظهارات محمدرضا ظفرقندی در این زمینه، نشاندهنده عزم دولت برای بهبود وضعیت تأمین دارو و خدمات درمانی است. با وجود چالشهای موجود، اگر راهکارهای مناسب در نظر گرفته شود، میتوان امیدوار بود که دسترسی به دارو و خدمات درمانی برای همه اقشار جامعه تسهیل گردد.





