برخورد با زندی آری، ‌برخورد با کرار هرگز!

طرح شکایت از فریدون زندی که به بهانه حرف‌هایی علیه برخی جریان‌ها در باشگاه استقلال بیان شد، همان قدر عجیب است که این باشگاه را در برخورد قاطعانه با کرار جاسم سست و بی‌تفاوت می‌بینیم. دو روز پیش صحبت‌هایی درباره شکایت از فریدون زندی شد که با انتقادهایی همراه بود اما مساله هنوز پا برجا است و سوال‌های دیگری نیز حول این محور می‌چرخد. باشگاه استقلال که تاب و تحمل شنیدن حرف‌های فریدون زندی را ندارد و بلافاصله پس از حضور این بازیکن در برنامه نود و اظهاراتی در خصوص وجود بی‌نظمی‌ها، او را مورد هجوم قرار می‌دهد چرا همین حساسیت را در قبال هافبک عراقی‌اش ندارد؟ اگر مدیران باشگاه استقلال تنها نگاهی به محتوای مصاحبه‌ای که کرار جاسم در برنامه مشابه آنچه زندی در آن شرکت کرده بود، بیندازند شاید به نتایج تازه‌ای دست یابند. از باشگاه استقلال با نزدیک به ۷۰ سال سابقه و تجربه و حضور مردی سرد و گرم چشیده همچون بهرام افشارزاده که از مدیران با ارزش ورزش کشورمان محسوب می‌شود، توقع بیش از اینها است. بهرام افشارزاده اگر می‌خواهد استقلال را در مسیر سعادت و روشنی نگه دارد باید نگاه یکسانی به جریان‌ها داشته باشد.
کرار جاسم نیز در برنامه‌ای شبیه به برنامه نود در موطنش عراق حضور پیدا کرده و علیه باشگاه استقلال حرف‌هایی زده که بسی بدتر و توهین‌آمیزتر بوده است. هافبک عراقی که سران باشگاه استقلال را به دروغگویی محکوم کرده و حتی بی‌پروا از مذاکراتش با باشگاه سپاهان پرده برداشته آیا مستحق برخوردی شدید و قاطعانه نیست؟ آن وقت زندی بدون پیشینه انضباطی و در حالی که جزو محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران محسوب می‌شود بلافاصله باید مورد مواخذه قرار بگیرد. این نگاه و این نبینی‌های مکرر دیر یا زود باشگاه استقلال را با چالش‌های بسیاری مواجه می‌کند و اگر مماشات با کرار جاسم که صراحتا استقلالی‌ها را دروغگو خطاب کرده، ادامه یابد در این باشگاه سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. از طرفی مشخص است که این بازیکن بدون توجه به چارچوب‌ها با باشگاه سپاهان مذاکراتی انجام داده است. بی‌شک اگر هر یک از بازیکنان ایرانی چنین رفتاری انجام می‌دادند و در یک برنامه تلویزیونی همین جملات را از دهان خارج می‌کردند اکنون باشگاه استقلال علیه‌شان بیانیه صادر کرده بود. به یاد می‌آوریم که در همین باشگاه استقلال بیانیه‌هایی علیه میرشاد ماجدی و حتی رضا عنایتی نوشته شده است. حال همین باشگاه هیچ گونه برخوردی با کرار جاسم نمی‌کند و عملا عرصه را برای یکه‌تازی این بازیکن باز می‌گذارد حتی به این قیمت که از یک تریبون دروغگو خطاب داده شود.
طی روزهای اخیر نیز در حالی که انتظار می‌رفت برخورد مناسبی با این بی‌احترامی‌ها شود هرگز باشگاه استقلال در زمینه رسیدگی به جرایم متعدد کرار جاسم اقدام قاطعانه‌ای انجام نداد و سیاست سکوت در پیش گرفت. افشارزاده رسیدگی به بی‌انضباطی‌های کرار را به عهده کمیته انضباطی باشگاه می‌گذارد و کمیته انضباطی نیز اعلام می‌کند که دستوری برای رسیدگی ندارد! اعضای هیات مدیره هم وقتی در نشست‌های خود وارد شور می‌شوند اعلام می‌کنند که تا وقتی مظلومی نخواهد، تصمیمی درباره این هافبک عراقی نخواهند گرفت. این همه سردرگمی در مواجهه با کرار برای چیست و چرا باشگاه استقلال دور خودش می‌چرخد و ارزشی برای انتظارهای عمومی قایل نیست و برخورد با این بازیکن را هر روز به فردا موکول می‌کند؟! تصور کنید همین جملات را امید ابراهیمی یا حنیف عمران‌زاده به زبان آورده بودند. یا آرش برهانی. آیا همین طور در برابر آنها سکوت می‌شد یا چندین مصاحبه و بیانیه علیه آنها روی سایت‌ها و روزنامه‌ها نقش می‌بست؟ قضاوت با خودتان...