هیچ گاه نمی توانیم بگوییم که همه مثل یکدیگر فکر می‌کنند

حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در دیدار با دبیر کل و جمعی از اعضای حزب مردم سالاری با بیان اینکه ورود به کار حزبی عللی دارد که انسان را به این کار پر مشغله، پر مخاطره و پر گفت و گو وا می دارد، اظهار کرد: علت اصلی کار جمعی این است که بر خلاف دنیای ریاضی که نتیجه ی دو به علاوه دو، همیشه چهار می شود؛ در محیط انسانی این معادله بعضا نتایج بیشتری دارد و یک جمع محدود می توانند یک کار بسیار بزرگ را باعث شوند. گرچه وقتی کسی همراه نبود انسان باید به تنهایی قیام کند، اما اقدام گروهی نتایج بیشتری دارد. لذا اگر هدفمان را متعالی دانستیم و نسبت به درد جامعه خودمان را وظیفه مند دانستیم باید برای حل مشکلات قدم برداریم.

وی در مورد آفات کار حزبی اظهار کرد: ممکن است نتایج کار دو نفر در یک فرآیند انسانی به مراتب بیشتر باشد اما اگر آن دو نفر همدل نباشند و به آسیب ها توجه نکنند نتایج کمتری از حدّ انتظار خواهند گرفت.

سید حسن خمینی با تأکید بر اینکه علت اصلی به نتیجه نرسیدن کار جمعی «انانیّت» است، تصریح کرد: انانیت این است که برای انسان خودش از همه امور مهمتر باشد و معتقد باشد میزان اهمیت اشیای عالم این است که «من» کجا قرار دارم؛ این امر بحرانی را در کارهای جمعی ایجاد می کند. البته در این رویکرد برخی افراد مستقیما منیّت خود را ابراز می کنند و برخی دیگر هم می دانند که چگونه به طور غیرمستقیم مسیر شخصی خویش را دنبال کنند و با دیگران بازی کنند.

وی یادآور شد: یکی از فیلسوفان معاصر گفته بود، «باید به گونه ای قانون را بنویسید که اگر شما هم نبودید آن قانون عادلانه باشد». کسی می تواند یک قانون عادلانه بنویسد که خودش را از این شرایط خارج کند. اِنانیت به معنای منیّت منفی و این حالت است که انسان خود را ملاک خوب و بد بداند؛ این نگاه باعث هزاران ایراد دیگر می شود.

یادگار امام، مادر بت ها را بت نفس انسان خواند و با بیان اینکه شکوفایی جامعه شرط شکوفایی هرکس است، گفت: اگر بخواهیم به این نقطه برسیم که وقتی یک تیم پیروز می شود، افتخار خودمان بدانیم؛ باید انانیت را کمرنگ کنیم.

وی در همین زمینه افزود: شما افتخارات پیشینیان را افتخارات خودتان می دانید؛ زیرا با آنها حس رقابت ندارید، اما در روزگار خودتان در قبال کسی که احساس رقابت دارید، ولو اینکه می فهمید پیروزی او به نفع شما است، انانیت مانع می شود که او را تصدیق کنید. 

یادگار امام، «اِنانیت» را آفت بزرگ کار جمعی خواند و گفت: کار جمعی حتما با همدلی و همفکری ارزش مضاعف پیدا می کند اما شرط رسیدن به آن آشنایی با قواعد کار جمعی است. ما اگر از خودمان و کارهای کوچک شروع کردیم در کارهای بزرگ هم می توانیم موفق شویم؛ و الّا ممکن است لغزش های کوچک به اشتباهات بزرگ بینجامد.

یادگار امام گفت: ممکن است در ابراز رضایت از دیگران بگوییم حزب من، دوست من، گروه من، شهرمن یا جناح من؛ همه اینها از «من» بلند می شود. این «من» مادر همه مشکلات است؛ نمی توانیم «من» را حذف کنیم، بلکه می توانیم آن را تربیت کنیم، چون اگر «من» را از انسان ها بگیریم، حرکت به وجود نمی آید.

وی با اشاره به بی توجهی به تفاوت میان حزب و جبهه در کشور ما، تصریح کرد: هر دو اینها به عنوان نیاز جامعه بشری لازم هستند. جبهه ها برای مقاطعی شکل می گیرند و بیشتر رویکرد سلبی دارند؛ در جبهه گروهی از افراد پیرامون یک مسأله سلبی مسأله مشترک پیدا می کنند و یک حرکت جمعی می کنند، اما کارکرد احزاب ثبوتی و پیرامون یک امر خواستنی است؛ لذا احزاب، حداکثری و جبهه ها حداقلی هستند. 

سید حسن خمینی با اشاره به اینکه دوره انتخابات دوره فعالیت جبهه های سیاسی است، افزود: وقتی جبهه شکل می گیرد همه باید پیرامون سلب یک امر خاص کار کنند ولی در احزاب افراد باید به حداکثر همدلی برسند و یک موضع سلبی عامل تأسیس حزب نمی شود.

یادگار امام با تأکید بر ضرورت تدوین مانیفست در کار جمعی ادامه داد: انسان باید عقیده خود را در مقام ایجاب بگوید؛ البته طبیعی است که عده ای هم آن را نپذیرند، اما این امر نباید مانع طرح نظرات مختلف شود و هیچ گاه نمی توانیم بگوییم که همه مثل یکدیگر فکر کنند.

وی در این سخنان همچنین، حضور پررنگ امام راحل را یکی از الطاف الهی به ملت ایران در جریان انقلاب اسلامی خواند و یادآور شد: اتفاقات پس از انقلاب باعث چند دستگی در جامعه نشد، زیرا نگاه قاطبه ملت به یک نفر بود؛ و این در حالی است که انقلاب ها معمولا آغاز درگیری ها هستند.

انتهای پیام