حربه تکراری قلعه‌نویی برای تغییر فضا/ آیا داوران «فریب» می‌خورند؟

نیم فصل دوم هجدهمین دوره رقابتهای لیگ برتر در شرایطی آغاز شد که تیم فوتبال سپاهان برابر صنعت نفت متوقف شد تا صدر جدول را از دست بدهد و پرسپولیس به خاطر پیروزی برابر پدیده جای تیم امیر قلعه نویی را در صدر بگیرد.

چند روز پس از سقوط سپاهان به رده دوم جدول رده بندی امیر قلعه نویی به نشست خبری قبل از دیدار با سپیدرود آمد و با رفتاری که تاکنون از هیچ سرمربی داخلی و خارجی سر نزده است تنها به قرائت یک بیانیه اکتفا کرد و رفت!

در این بیانیه آمده بود: « حضور امیر قلعه‌نویی سرمربی باشگاه سپاهان در نشست خبری قبل از بازی با سپیدرود رشت صرفا جهت احترام به خبرنگاران محترم و تمکین قانون سازمان لیگ است. تا زمانیکه کمیته‌های محترم داوران و انضباطی روش‌های تبعیض آمیز خود را ادامه می‌دهند ترجیح می‌دهیم  با سکوت نارضایتی خود را اعلام کنیم.

به همین خاطر برای ابراز نگرانی از شرایط فعلی و همچنین تبعات بازی پرسپولیس و سپاهان با داوری علیرضا فغانی که به ناحق منجر به دو جلسه محرومیت استنلی کی‌روش بهترین گلزن لیگ برتر و امیر قلعه‌نویی در دیدار با نفت آبادان و همچنین محرومیت هواداران در بازی روز یکشنبه گردید سکوت کرده و با اجازه از شما خبرنگاران نشست خبری را ترک می‌کنیم. گاهی سکوت آخرین سنگر است.»

این برای اولین بار نیست که امیر قلعه نویی با روش های مختلف سعی در چرخاندن نظر داوران و فدراسیون به سمت تیمش را دارد. او پیش از این و در تیم های دیگر هم رفتارهای مشابه اینچنینی داشته تا هم نگاه ها را متوجه تیمش کند و هم از اتفاقات داوری در دیدارهای پیش رو به سود خودش استفاده کند.

درحالی که امیر قلعه نویی با کمیته داوران و کمیته انضباطی مشکل و به عملکرد آنها اعتراض دارد، رسانه ها و علاقمندان به فوتبال را تحریم می‌کند! اگر او با این دو کمیته مشکل دارد چرا به فدراسیون فوتبال نمی رود و اعتراضش را آنجا که محل استقرار این دو کمیته است نشان نمی‌دهد؟ چرا باید از دیوار رسانه ها بالا برود و روی شانه آنها بایستد و فریاد بزند تا به خواسته اش برسد؟

اگر قرار باشد اعتراضی به عملکرد کمیته داوران و کمیته انضباطی صورت بگیرد ۱۵ مربی دیگر لیگ برتری هم باید همین کار را بکنند چون اشتباهات داوری برای همه تیم ها بوده و همه تیم ها هم از نظر و رای داوران نفع برده اند و هم ضرر کرده اند. 

اینکه امیر قلعه نویی در همین شروع نیم فصل دوم چنین تصمیمی را گرفته و این واکنش را داشته، اتفاق تازه ای نیست و وی پیش از این هم به روش های مختلف سعی در بر هم زدن فضا برای رسیدن به اهدافش داشته است. 

آیا داوران و کمیته داوران با این اعتراض ها روش شان و تصمیم هایشان را تغییر می دهند و به سمت سپاهان می چرخند؟ آیا این روش ها جایی در فوتبال روز دنیا دارد که قلعه نویی هنوز رهایش نکرده و به نتیجه گرفتن از طریق آن اعتقاد دارد؟