اوباما وی را مشاوری متخصص، دیپلماتی جامع و الهام بخش نسل‌های آینده معرفی می‌کند و جان کری وزیر خارجه سابق او را دیپلماتی آرام که مورد اعتماد هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه است، نام برده است. وی علاوه بر دریافت دهها جایزه در سال 2013 جایزه «دیپلمات سال» سیاست خارجی را دریافت کرد.
وی در سخنانی که به مناسبت رونمایی کتاب جدیدش به نام «بک چانل- The Back Channel» در لندن سخن می‌گفت اظهار داشت بی‌علاقگی ترامپ به اتحاد فراآتلانتیکی و یکجانبه گرایی در زمانی که چین «در حال ظهور است» و روسیه «در حال ظهور مجدد» است رفتاری جنایی و کیفری است. او هشدار می‌دهد روابط فرا آتلانتیک در خطر است و رئیس جمهور به هراس آفرینی در افکار عمومی مشغول است. به باور او، یکجانبه گرایی دونالد ترامپ کار پوتین را برای او انجام می‌دهد و باعث توسعه شکاف میان آمریکا و اروپا در زمینه تغییرات آب و هوایی، ایران، برگزیت و ناتو می‌شود. آسیب به روابط آتلانتیک را ممکن است هرگز نتوان بازسازی کرد.
نیکلاس برنز همچنین پیش‌بینی می‌کند رابطه بین انگلیس و آمریکا پس از برگزیت کمتر یک روابط ویژه خواهد بود زیرا بخشی از روابط بریتانیا با آمریکا بر روابط آن با قاره اروپا استوار بوده است. بریتانیا نباید فکر کند که امضای توافق تجاری تاره با آمریکا بعد از برگزیت رخداد ساده‌ای خواهد بود. هر توافقنامه تجارت گزینه‌های بسیار دشواری برای انگلیس دارد، مخصوصا زمانی که انگلیس ابزار اتحادیه اروپا را هم در اختیار ندارد. عدم اطمینان به آمریکا در لحظه‌ای اتفاق افتاده که چشم انداز بین‌المللی در حال یک تحول عمیق است. این‌طور نیست که جهان بنشیند تا ما خود را در واشنگتن بازسازی کنیم. متحدان ما شروع به از دست دادن ایمان به ما و متفرق شدن کرده‌اند و دشمنان ما شروع به استفاده از وضعیت جاری کرده‌اند. نهادهائی که ما برای ساخت آنها با سختی تلاش کرده بودیم و من مثل همه می‌دانم که بشدت نیاز به بازسازی دارند، شروع به ضعف و سرگردانی کرده‌اند. بنابراین من گمان می‌کنم که آن آسیب و لطمات برطرف و جبران نخواهد شد به ویژه اگر این چهار سال قرار باشد هشت سال شود.
به اعتقاد وی یک حس وجود دارد که اتحادیه اروپا چیز خیلی مهمی نیست و یکجانبه‌گرایی مبتنی بر زور که مشخصه سیاست خارجی ترامپ است، نتیجه خواهد داد. اما شور و شعف وی نسبت به برگزیت در باره یکی از بزرگترین سرمایه‌های آمریکا، در لحظه‌ای که چشم‌انداز بین‌المللی در حال تغییر است و در حال رقابتی شدن شدید است، دقیقا اشتباه است. یکی از نقاط قوتی که آمریکا می‌تواند داشته باشد، ایجاد اتحاد و ائتلاف است. این همان چیزی است که ما را از قدرت‌های منزوی مانند روسیه و چین تفکیک می‌کند. اما در واشنگتن این تمایل وجود دارد که این اتحادها را موجب محدودیت می‌بینند و نه به عنوان یک سرمایه. وی نقش آمریکا در ناتو را نیز مورد انتقاد قرار داد و تاکید دارد «ترامپ، ناتو را نه به عنوان یک اتحاد بر اساس ارزش‌های مشترک بلکه به عنوان یک ابزار حفاظتی می‌بیند.»
در سخنان مشاور سابق اوباما، وضعیت «روابط ایران و آمریکا» جایگاه ویژه‌ای داشت. وی از اینکه واشنگتن در حال رفتن به سمت راهکارهای نظامی در باره ایران همانند عراق است، ابراز نگرانی و استفاده آمریکا از تحریم‌های ثانوی برای جلوگیری از تجارت اروپایی‌ها با ایران را بسیار کوتاه بینانه می‌داند. وی با اشاره به هشدارهای آلمان و فرانسه معتقد است باید به این تحریم‌ها از طریق مستقل ساختن حاکمیت اقتصادی اروپا از آمریکا، پاسخ دهند. این اتفاق ممکن است یک شبه و طی پنج سال رخ ندهد، ممکن است در عرض 10 سال رخ ندهد، اما بسیاری از کشورها، از جمله متحدان ما، گام‌هائی را برای کاهش آسیب پذیری خود در برابر سیستم مالی آمریکا بر خواهند داشت.
وی ارزیابی می‌کند رهبران ایران سعی داشته‌اند منتظر پایان دوره این دولت آمریکا بمانند. آنها فکر می‌کنند که ما پس از سال‌ها تلاش برای انزوای ایران، نهایتا با خروج از توافق هسته‌ای کاری کردیم که خودمان را منزوی کنیم. هدف آمریکا دستیابی به یک توافق هسته‌ای بهتر با ایران نیست، بلکه سرنگونی و یا انفجار از داخل است. اگرچه فشار وجود دارد، اما من فکر نمی‌کنم که این استراتژی به هیچ یک از این دو نتیجه برسد. اما همزمان «آسیب‌های جانبی بسیاری» ممکن است رخ دهد.
ما داریم شکاف میان آمریکا و اروپا را گسترش می‌دهیم و به یک معنا داریم کار پوتین را برای او انجام می‌دهیم. ثانیا، خود را در معرض خطر برخورد غیرمنتظره با ایرانی‌ها قرار می‌دهیم. به فضاهای شلوغ و قابل اشتعال در سوریه، یمن و خلیج فارس نگاه کنید. وی راه حل مفیدتر را سرمایه گذاری و تکیه بر توافق هسته‌ای می‌داند. او گرچه قبول دارد (این توافق) بی‌نقص نیست اما یک لایه از خطر را برداشته است. نیکلاس برنز از اینکه ترامپ علاقه نداشت که صراحت بیشتری داشته باشد و به عربستان در باره برخی موارد ویژه داخلی مانند قتل قاشقچی در استانبول یا دست درازی‌های خارجی فشار بیآورد و آنرا وادار به عقب نشینی کند، بسیار نا امید است. او جنگ یمن را نه تنها یک فاجعه انسانی بلکه یک فاجعه راهبردی عربستان می‌داند.
