فاجعه ای که با اخراج یک مربی خارجی تکمیل شد

برکناری وینفرد شفر از سرمربیگری استقلال اگرچه در فوتبال ایران یک اتفاق بی سابقه نیست اما پرداختن به این سوژه باعث کشف برخی رمز و رازها می شود.
 در این باره البته می شود همه چیز را به سکوت گذراند اما حکایتش شبیه همان رفاقت های همیشه تصنعی و پر از اختلاف می شود که طرفین هرگز درباره اش به بحث نمی نشینند و در محیطی فارغ از تنش، اختلافات را حل نمی کنند؛ این گونه هر اختلاف ولو کوچکی تبدیل به یک دمل چرکین می شود!
گفته می شود هزینه اخراج آقای شفر، حدود 15 میلیارد تومان است اما این برای نخستین بار نیست که در فوتبال کشور چنین خسارت هایی را متحمل می شویم.
در همین سال های گذشته به واسطه حضور بازیکنان درجه سه، مهاجمان پرنده فروش، دروازه بان استرالیایی بی نام و نشان و صدها نمونه دیگر چقدر تاوان داده ایم؟
برای مانوئل ژوزه، نیومایر و الحاجی گرو و بیشمار نمونه های دیگر، چقدر از بودجه ورزش کشور کم و کسر شد؟
انتخاب های ما در زمینه های گوناگون محل سوال است؛ به ویژه وقتی پای گزینه های خارجی به میان می آید باید خیلی حواسمان را جمع کنیم که این دلار دیگر 3700 و 4200 تومان نیست و به لطف اقتصادی که امروز داریم، نرخ ارز سر به فلک زده و 14 هزارتومان را رد کرده؛
مربیان خارجی باید با دقت و وسواس بسیار زیادی انتخاب شوند؛ اصلا هر گزینه ای که کارش با دلار جمع و جور می شود، همین جوری به خاطر این که ما دلمان می خواهد مربی یا بازیکن خارجی داشته باشیم نباید به اینجا بیاید.
آنچه در مساله وینفرد شفر بر جا ماند به دلیل خوب مدیریت نشدن این مربی، توانایی های محدود او و جواب ندادنش روی نیمکت استقلال، هیچ چیزی نصیب این باشگاه نشده است. استقلال از هر نظر که فکر می کند بازی را باخت.
استقلال نه روند خود را تغییر داد، نه از علیرضا منصوریان به یک مربی همه فن حریف رسید.
استقلال هرگز برانکو پرسپولیس را در پوسته درونی خود پیدا نکرد؛ در عوض تا توانست در این راستا هزینه کرد. سرمایه ای که با حضور شفر و پسرش که به عناوان آنالیزور به استقلال آماده بود آتش گرفت...