پایان ریاست مهدی تاج بر فدراسیون فوتبال،غیرمنتظره ترین اتفاقی بود که که می توانست فوتبال ایران را تحت الشعاع خود قرار دهد. فوتبالی که طی این چند مدت اخیر آنقدری چالش و بالا و پایین-از ماجراهای استراماچونی و کالدرون تا نتایج ضعیف تیم ملی و برکناری ویلموتس و پرداخت دستمزد او و انتخاب جانشین برایش-دیده که حالا استعفای مهدی تاج می تواند این کلکسیون را کامل کند.
استعفای تاج درست در روزهایی اتفاق افتاد که فدراسیون در فشاری همه جانبه قرار داشت. فشار هایی که می توان آن ها را به دو دسته تقسیم کرد. یکی به نحوه مدیریت مهدی تاج طی تمام این 3 سال حضورش در قامت ریاست فدراسیون فوتبال،مدیریتی که شفافیت در آن جایگاه چندانی نداشت و تاج فدراسیون را با تعدادی از یاران نزدیکش و بدون توجه به حضور سایر اعضای خانواده فوتبال در مدیریت این رشته مهم اداره می کرد. این سبک مدیریت بی تردید علاقه ای هم به پاسخگویی نداشت و فدراسیون تحت ریاست تاج هیچگاه به ابهامات مهم و ریشه داری که در این سه سال مطرح شد،پاسخ در خوری نداد و حتی نمایندگان مجلس هم در نهایت نتوانستند او را برای ارائه توضیحات به بهارستان بکشانند.
بخش قابل توجهی از انتقادات به نحوه مدیریت مهدی تاج هم صرفا به همین چند ماه اخیر بر می گردد.جایی که او در نهایت موفق شد با وجود قانون منع به کار گیری بازنشستگان بر صندلی ریاست ساختمان فدراسیون فوتبال باقی بماند. او که برای باقی ماندن در فدراسیون حتی پای شخص جیوانی اینفانتینو را هم به ماجرا باز کرد و رییس فیفا را وادار به موضع گیری و اعلام این نکته کرد که اگر دولت یا مجلس در برکناری رییس فدراسیون دخالت کنند فوتبال ایران تعلیق خواهد شد، در ماجرای ویلموتس هم نمره قبولی نگرفت و حالا هم معلوم نیست در آینده علی رغم پول هنگفتی که تاکنون به سرمربی سابق تیم ملی پرداخت شده،چه میزان غرامت باید به ویلموتس پرداخت شود؟ این هزینه های گزاف در شرایطی بر اثر بی تدبیری به کشور تحمیل شد و اعتبار فوتبال ایران را زیر سوال برد که رییس سابق فدراسیون فوتبال حتی حاضر نشد برای صحبت در مورد آن راهی مجلس شود و گفت که حرف تازه ای برای نمایندگان ملت ندارد! حالا باید دید در ادامه سایر نهادهای بازرسی و نظارتی در کشور آیا به ماجراهای فدراسیون فوتبال ورود خواهند کرد یا خیر؟
کارنامه تاج؛قبول یا رد؟
از بعد فنی اگر به دوران مدیریت تاج در فدراسیون فوتبال نگاه کنیم،بخش عمده ای از ریاست او به همراه کارلوس کی روش در تیم ملی سپری شد و این سرمربی پرتغالی موفق شد بهترین نتیجه تاریخ تیم ملی فوتبال ایران را در جام جهانی به ارمغان بیاورد و در جام ملت های آسیا هم پس از سال ها ایران را به جمع 4 تیم نهایی این رقابت ها برساند. همچنین صعود تیم های ملی جوانان و نوجوانان به جام های جهانی مربوطه و عملکرد نسبتا خوب تیم های ملی فوتبال ساحلی و فوتسال طی سالیان اخیر در سطح آسیا و جهان، تا حدودی کارنامه مهدی تاج را در مبحث نتایج تیم های ملی قابل قبول می کند.با این حال نباید فراموش کرد که تاج در شرایطی فدراسیون را ترک می کند که تیم ملی نه تنها سرمربی ندارد،بلکه حتی ممکن است نتواند به دور بعدی مرحله مقدماتی رقابت های جام جهانی 2022 صعود کند!
در بعد مدیریتی اما نمی توان چندان به رییس سابق فدراسیون فوتبال نمره قبولی داد. مدیریتی که بین چند فرد مورد اعتماد تاج توزیع شده بود و هر کدام با بر عهده گرفتن چندین پست و بدون توجه به قوانین جاری کشور و بدون توجه به مطالبات و خواسته های اهالی فوتبال، امور خود را پیش می بردند و نتیجه این سبک مدیریت هم اوضاع آشفته فوتبال ایران است که امروز همه به راحتی آن را درک می کنند.
به هرحال امید است که 5 ماه دیگر با انتخاب رییس جدید فدراسیون فوتبال از دل انتخاباتی سالم و رقابتی،رویه های غلط این چند سال اخیر تغییر کند و رییس سابق فدراسیون فوتبال هم پس از بهبودی کامل و رفع کسالت در یک کنفرانس خبری،پاسخگوی عملکرد سه ساله خود باشد.
