اگر ورزش‌های رکوردی مثل شنا و یا دوومیدانی را دنبال کرده باشید بعضی از روزها شما با وجود فاصله زیاد با بهترین رکورد خودتان هم شاید قهرمان شوید اما در بعضی رقابت‌ها حتی اگر رکورد خود را هم جابه‌جا کنید باز هم روی سکو اول مسابقات جایی برای شما نیست. لیگ بیستم فوتبال ایران دقیقاً مدلی از رقابت است که مدافع عنوان قهرمانی با روزهای خوبش فاصله دارد اما با این حال رقبا نتوانستند پرسپولیس خسته را پشت سر بگذارند.
به نتایج پرسولیس تا پایان نیم فصل‌های لیگ برتر که با قهرمانی متوالی آنها تمام شد نگاه کنید. این تیم در بدترین شرایط خود به ۳۱ امتیاز دست پیدا کرده که مربوط به لیگ‌های هجدهم و نوزدهم می‌شود. یعنی پرسپولیس از ۱۵ بازی ابتدایی خود حد اقل ۳۱ امتیاز دشت کرده و در پایان هم قهرمان لیگ برتر شده است اما در لیگ بیستم تیم یحیی فقط ۳۰ امتیاز در صندق خود ذخیره دارد.
پرسپولیس با این تعداد امتیاز در هیچ فصلی از ۴ قهرمانی خود نمی‌توانست در صدر قرار بگیرد. نگاهی به عملکرد پرسپولیس نشان می‌دهد با این میزان امتیاز از دست دادن شاید در بهترین حالت باید دوم می‌شد اما رقبا از این فرصت استفاده نکردند و برای رسیدن پرسپولیس به صدر جدول با فرش قرمز به استقبال یحیی و شاگردانش رفتند.
پرسپولیس در پایان نیم‌فصل اول در لیگ هفدهم ۳۶ امتیاز داشت که بهترین شرایط این تیم در سال‌های اخیر است و البته این با کسب ۳۱ امتیاز در لیگ هجدهم در رده سوم قرار داشت. جایگاه تیم در پایان نیم‌فصل اهمیت دارد اما کسب امتیاز بیشتر یعنی فاصله بیشتر با رقبایی که شما را تعقیب می‌کنند. در لیگ بیستم فاصله پرسپولیس با تیم پنجم جدول فقط ۷ امتیاز است، در صورتی که در پایان لیگ هفدهم پرسپولیس با تیم دوم ۷ امتیاز فاصله داشت.
پرسپولیس در نیم‌فصل دوم شاید فقط استقلال و سپاهان را دو رقیب جدی خود بداند اما باید با سپاهان، صنعت نفت آبادان و فولاد خوزستان که هر سه در رتبه‌های بالایی جدول قرار دارند در خانه حریف دیدار کند و این یعنی کسب امتیاز در نیم‌فصل دوم از نیم‌فصل اول هم سخت‌تر خواهد بود و پرسپولیس برای جمع کردن همین ۳۰ امتیاز هم کار دشوارتری پیش رو دارد و قهرمانی پنجم از چهار قهرمانی قبلی سخت‌تر خواهد بود.
