نیکبخت و عنایتی پشت ستاره های امروز صفحه گذاشتند

قلعه نویی می خواست در دربی بجنگیم
عنایتی: من همه دربی های پایتخت را با امیر قلعه نویی بودم و اصلا پیش نیامد که با مربی دیگری وارد دربی شوم.واقعا هیچ وقت ترس را در چهره این مربی در دربی ها ندیدم و اعتقاد دارم دربی بازتر از این مربی نداریم. امیر بستگی به شرایط تیم ها تدابیری برای بازیکنانش می اندیشید اما هیچ وقت اجازه ورود ترس به اردوی تیمش را نمی داد. تیم های امیر همیشه روی ساختار بدنی، جنگیدن در میانه میدان و استفاده از کناره ها بود.

ترسیدن در دربی یعنی خودکشی
عنایتی: در دربی ها 3 برد و 3 تساوی داشتم و یک بار هم 1-0 باختیم. من از سال 82 در دربی ها حضور داشتم و به خوبی شاریط این بازی را درک می کنم. از اولین دربی با امیر قلعه نویی برای برد به میدان رفتیم ولی قبول دارم در این سال های آخر قلعه نویی هم با بالارفتن سن و اعتبارش در فوتبال ایران انگیزه هایش متفاوت شد اما این را قبول ندارم که از بازی در دربی ترسیده باشد. چون نظرم این است که ترس در فوتبال یعنی خودکشی به همین خاطر قلعه نویی هم این موضوع را می دانست و از روز اول هم به ما القا کرد اما واقعیت این است که امیر هم در سال های گذشته کمی احتیاط را سرلوحه خود قرار داد و از جسارتش در دربی ها کاسته شد.

دیگر ستاره در فوتبال ایران نداریم
عنایتی: شخصا اعتقاد دارم بعد از ستاره هایی همچون علی دایی ، علی کریمی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، وحید هاشمیان و ... دیگر اختلاف سطح بین بازیکنان فوتبال نداریم. فوق فوقش بین 10 تا 15 درصد تفاوت بین بازیکنان فعلی شاهد باشیم اما تنها به خاطر تبلیغات و بازارگرمی می بینیم که برخی بازیکنان رقم های وحشتناکی پیدا کرده و قراردادهای عجیبی می بندند. در فوتبالی که فقط اسم پول هست و از خودش هیچ خبری نیست تنها برای 20 تا25 بازیکن که راه پول گرفتن را خوب بلد هستند قراردادهای میلیاردی به یک سرطان تبدیل شده تا به پیکیره فوتبال ایران ضربه وارد کند.بازیکنانی زرگ و هوشیار که اول قرارداد پول شان را می گیرند و بعدا دنبال پول نمی دوند.

در این فوتبال دنبال پول نگردین
عنایتی: من خودم از 5 باشگاه طلب دارم و بعد از 10 تا 15 سال حضور در سطح اول باشگاهی نتوانستهام عمده قراردادهای مالی ام را بگیرم. جالب تر این که از همه آنها شکایت کردم اما کو تا به پولم برسم. شاید بد نباشد بدانید قبلا شکایت می کردیم فدراسیون چیزی از ما نمی گرفت اما الان تا می روی شکایت کنی خرج 4 تا 5 میلیون تومانی هم روی دستت می گذارند تا به پولت برسی آن هم چه رسیدگی! حکم می دهند اما پولی نیست که بخواهند پرداخت کنند.

راز ماندگاری تا 40 سالگی
نیکبخت واحدی: خدا را شکر ما در زمان فوتبال مدیون فوتبال مان نشدیم. در زمین که بودیم بهترین شدیم بیرون از زمین بهترین بودیم و مدیون کسی نماندیم. همین رضا عنایتی که دوست و همشهری من است وبعث افتخار ما شده دیگر در فوتبال ایران تکرار نخواهد شد چون با سلامت زندگی کرد و الان هم در 40 سالگی از بسیاری جوانان حال حاضر ما که کم پول نمی گیرند بهتر بازی می کند و همیشه حسرت می خورم که چرا مثل او نتوانستم تا 40 سالگی فوتبال بازی کنم.
عنایتی: بابا 40 سالگی چیه اگر من از همین قشر خبرنگار و نویسنده نمی ترسیدم تا 45 سالگی فوتبال بازی می کردم و از همه هم بهتر گل می زدم. همین الان بازیکنان موقعیت 100 درصدی را از دست می دهند آن وقت اگر ما این موقعیت را از دست بدهیم سن و تجربه و ... را برسرمان می کویند که چرا خداحافظی نمی کنی؟! (باخنده) من واقعا از ترس خبرنگاران و اهالی رسانه می خواهم خداحافظی کنم(باخنده)

اگر ما جوان بودیم اینها چی هستند؟!

نیکبخت واحدی: ما از موقعیت صفر درصد گل می ساختیم اما الان طرف با یدک کشیدن لقب جوان موقعیت صد درصدی گل را خراب می کند و فردا همه برایش می نویسند که جوان است و نیاز به تجربه دارد! جوان داشتیم تا جوان . اگر ما جوان بودیم و برای سه رده سنی هم زمان بازی می کردیم و آخ نمی گفتیم چقدر باید قرارداد می بستیم و الان این بازیکنان به اصطلاح جوان که تنها یک رده بازی می کنند و کارآیی خوبی هم ندارند چقدر باید پول می گرفتند؟ هیچ وقت یادم نمی رود که 17 سالم بود جوانان استقلال بازی می کردم، امیدها بازی می کردم، بزرگسالان استقلال بازی می کردم و بعد هم به تیم ملی می رفتیم و می درخشیدیم. نه این که فکر کنید حسادت می کنم که این حرف را می زنم، نه این گونه نیست چون به شخصه اعتقاد دارم هر کس از این فوتبال پول در می آورد از شیر مادر برایش حلال تر است و دم زرنگی اش گرم که توانسته پول بگیرد. می دانید چرا؟ چون در این فوتبال تنها اسم پول هست و از خودش خبری نیست و وقتی می روی اداره مالیات می بینی برای قراردادهایت باید مالیات بدهی.

دربی دیگر لذت ندارد
نیکبخت واحدی: دربی دیگر مثل یکی دو دهه قبل دیگر لذتی ندارد. آن زمان که ما بازی می کردیم و می دیدیم که مهدی هاشمی نسب می گفت دربی دیگر لذتی ندارد و تعجب می کردیم را الان به خوبی لمس می کنم. این بازی ها که دربی نیست! دربی را باید بروی دو سه دهه قبل ببینی که بازیکنانش در زمین چه نمایشی ارائه می دادند و چگونه طرفداران را به وجد می آوردند نه الان که هیچ صحنه ای نمی بینی. فوتبال هر سال بدتر از قبل می شود و بهتر هم نخواهد شد.من هیچ اعتقادی به این ندارم که چون پول آمده این فوتبال خراب شده نه چون پولی هم نیست اما کلیت فوتبال ایران این است که نه مدیریت دارد نه برنامه ریزی و با این وضعیت به جایی هم نخواهد رسید.

امان از سوگلی های حال حاضر فوتبال ایران
نیکبخت واحدی: برای من دیدن دربی هنوز هم هیجان دارد اما واقعیت را به چشم می بینم که دیگر این بازی کیفیت گذشته را ندارد. در همین سال های آخر من بازیکنی کنارم دیدم که وقتی دربی را باختیم می خندید و اصلا به طرفداران فکر نمی کرد وقتی هم به او اعتراض می کردی که چرا این رفتار را می کنی جواب می داد به من چه! من پولم را گرفتم و تلاشم را در زمین کردم حالا نتیجههر چه که بوده به من ربطی ندارد! بله، فوتبال هر سال بدتر از قبل می شود و این اصلا ربطی هم به پول های میلیاردی و ... ندارد چون در این فوتبال برخلاف سرو صداها پولی در بساط نیست. بازیکن قرارداد میلیاردی می بندد  و در ابتدای راه باشگاه 100 میلیون تومان به او پرداخت می کند و بعد از آن بازیکن باید برای 900 میلیون باقی مانده یک سال دوندگی کند و با مشکلاتش کنار بیاید. چهار پنج تا سوگی داریم که پول خوبی می گیرند که زمان ما هم بود. من از دبی برگشتم اشتباه نکنم بازی با سایپا بود که در اردوی تیم ملی بودیم که مدیران باشگاه استقلال آمدند برای قرارداد بستن و من تنها سالی بود که به عنوان سوگلی پول نقد گرفتم آن هم تنها 80 میلیون تومان پول گرفتم. قرارداد اول من با استقلال 5 ساله بود که از سالی 2 میلیون تومان شروع شد تا 18 میلیون تومان رسید . قرارداد 70 میلیونی با من می بستند و تنها 17 تا 18 میلیون می گرفتم. 20 میلیون پول رضایتنامه از ابومسلم در سال 78 گرفتم.

عنایتی: سال اول که من در استقلال بودم به انتخاب خود شما شدم بهترین بازیکن لیگ سال دوم شدم آقای گل سال سوم شدم آقای گل و... قرارداد من چقدر بود مگر؟ همه می دانند ما سوگی داریم تا سوگلی. برخی هستند که برای منافع خود هر کاری لازم باشد انجام می دهند و اصلا به مصالح باشگاه و طرفداران فکر نمی کنند اما برخی سوگلی ها هم هستند که از خود به خاطر تیم و طرفدار می گذرند. الان باشگاه ها و مربیانی هستند که بر اساس افکارشان به سوگلی ها بهای بیشتری می دهند مشورت می کنند، تیم را با کمک سوگلی می بندند و ... الان شده مشورت اما در زمان ما عزیز بود. الان سوگلی شده کادر فنی و سرمربی را می گذارد جیب بغل! نمی شود گفت خیلی چیزها هست که اگر بیان شود کل فوتبال ایران می رود زیر سئوال... همه از هم می ترسند . ترس از دست دادن جایگاه و ... که می روند به لیدر باج می دهند، مربیان به بازیکن باج می دهند، مدیران به طرفداران و بازیکنان و مربیان باج می دهند و ... بگذارید تا این واقعیت ها در دل ما پنهان بماند.

بازیکنان در داخل زمین همدیگر را می جوند!

نیکبخت واحدی: در سطح رضا عنایتی که هیچ در سطح همان بازیکنانی که در اواسط دهه 80 فوتبال بازی می کردند هم بازیکن نداریم الان.من دربی سال 82 که 2-1 موفق شدیم پرسپولیس را ببریم بیش از 60 دقیقه به خاظر شکستن دنده من 10 نفره بازی کردیم و به رقیب باج ندادیم. الان دوربین روی بازیکن زوم می کند می بینیم که بازیکن به جای همدلی و فکر روی فوتبالش در حال جویدن هم تیمی اش است! من یک بار نشده در دوران فوتبالم با بزرگان بگو مگو کنم اما الان ... بگذریم.
عنایتی: شک نکنید که در حال حاضر هیچ بازیکنی در سطح رضا نیکبخت واحدی در فوتبال ایران نداریم.من یک سئوال از خود شما دارم؟ شما وقتی دربی ها و بازی های استقلال در اواسط دهه 80 را می دیدی لذت نمی بردی؟ قطعا می بردید و این به خاطر همان کیفیتی بود که بازیکنان آن برهه داشتند و الان ندارند . ما در یک برنامه سه ساله قهرمان شدیم اما هر کس می نشست پای فوتبال و بازی را تماشا می کرد افسوس نمی خورد که دو ساعت بی جهت وقتش را هدر نداده است.  

مرد دربی باید باشی تا ببری
نیکبخت واحدی: واقعیت را بگویم. ما سال 82 در اولین دربی با امیر قلعه نویی مقابل پرسپولیس پرستاره بگوویچ با ترس وارد زمین شدیم . یادم هست شب قبل از دربی در اردو همه بچه ها از این می ترسیدیم که شکست سنگینی بخوریم، آبرو و حیثیت مان برود. مرد دربی بودن خیلی فرق می کند باید بفهمی چطور با شرایط دربی کنار بیایی. به نظر من مرد دربی ها در دوران ما فرزاد مجیدی بود که اگر کل فصل بد بازی می کرد در دربی می جنگید و دربی باز نشان می داد. اعتراف می کنم من زیاد به درد دربی ها نمی خوردم کار انجام می دادم اما مرد دربی نبودم. وقتی از استقلال رفتم به پرسپولیس کمی شرایط برایم بهتر شد چون همه بازیکنان استقلال را می شناختم و می دانستم نقاط ضعف شان چیست. می دانستم امیرحسین صادقی از کجا ضعف دارد یا پیروز قربانی چه مدافعی است. یا حتی وحید طالب لو که چگونه از دروازه اش خارج می شود. به همین خاطر در پرسپولیس بهتر بازی کردم و دربی ها برایم طعم بهتری پیدا کرد.
عنایتی: نیکبخت شانس آورد آن زمان که در پرسپولیس بود من در دربی ها نبودم چون جوری می زدم که علیرضا دیگر از جایش پا نمی شد(باخنده) اما از شوخی گذشته من هم اعتقاد دارم دربی به هیج عنوان شرایط جدولی ندارد و هر تیمی که روحی و روانی آماده باشد می تواند برنده دربی باشد. همان سال 82 را نگاه کنید یا همین اواخر پرسپولیسی  که دو فصل قبل توانست استقلال را با امیر قلعه نویی شکست دهد.

دربی پرگلی خواهد بود
نیکبخت واحدی: دربی امسال به نظر من گل زیاد دارد چون هر دو تیم در ساختار تهاجمی بی مهابا بازی می کنند و این نوید یک بازی پر گل و عجیب را می دهد. در کل معتقدم استقلال این بازی را به همان دلایلی که در سال های گذشته تیم های کم شانس تر و ضعیف تر برنده شدند با یک گل از پرسپولیس می برد.
عنایتی:راستش را بخواهی من هیچ پیش بینی در خصوص دربی ندارم و دوست ندارم به آن فکر کنم اما امیدوارم استقلال ببرد.

ستاره دربی کیست؟
نیکبخت واحدی: برعکس از کسی که انتظار نداری ستاره دربی می شود. در استقلال فکر می کنم بختیار اگر بازی کند ستاره استقلال می شود و در پرسپولیس هم کمال کامیابی نیا و محسن مسلمان ستاره خواهند شد.
عنایتی: من هم با حرف های علیرضا موافقم و فکر می کنم از بازیکنی که هیچ انتظاری نمی رود در دربی می تواند ستاره شود.