آنفولانزای افغانی جام جهانی را از من گرفت/ ملی پوشان ما به جای مربی، آقا بالاسر می خواستند
با اسماعیل حلالی پیشکسوت پرسپولیس در خصوص شرایط این تیم در این فصل، افت چند ستاره این تیم و البته شرایط تیم ملی در جام جهانی با کی روش گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید:
پرسپولیس را در این ۱۱ هفته که از لیگ گذشت، چطور دیدید؟
ببینید من باید واقعیت ها را بگویم و نمی توانم به مردم و هواداران دروغ بگویم. در لیگ ما تیم مقتدری وجود ندارد و همه تیم ها امتیازات زیادی را از دست می دهند. پرسپولیس به لحاظ نتیجه گیری عملکرد بدی نداشته ولی این عملکرد نه چندان بد در مقایسه با تیم های مدعی دیگر است. شاید یک تیم مقتدر در لیگ ما حضور داشت، پرسپولیس صدرنشین نمی شد. پرسپولیس خوب امتیاز جمع کرده و صدرنشین است ولی فوتبال خوب و زیبایی از این تیم نمی بینیم. تیم ما در خلق موقعیت مشکل دارد و پاس های رو به عقب در پرسپولیس زیاد است. سرعت انتقال توپ از دفاع به حمله در تیم ما پایین است و به همین دلیل فوتبال زیبایی از پرسپولیس نمی بینیم. البته نمی شود به کادرفنی هم خیلی ایراد گرفت چون آن ها دنبال نتیجه هستند. مثلا یحیی پیش خودش می گوید، اگر ۲ بازی نتیجه نگیرم، همه از من انتقاد می کنند. به همین دلیل سعی می کند نتیجه گرا بازی کند و به همین دلیل بازی های کم موقعیت از پرسپولیس می بینیم.
بعضی ها هم معتقدند که اگر لوکادیا در پرسپولیس نبود و تک موقعیت ها را تبدیل به گل نمی کرد، الان وضعیت پرسپولیس در جدول صدرنشینی نبود. شما این موضوع را قبول دارید؟
بله تا حدودی قبول دارم. لوکادیا فوق العاده حرفه ای است و شم گلزنی بالایی دارد. کلاس بازی او با بقیه فرق دارد و از کمترین موقعیت ها بهترین استفاده را می کند. خیلی خوب است که چنین بازیکنی در پرسپولیس بازی می کند و شاید هنر گلزنی او نبود، پرسپولیس نمی توانست صدرنشین باشد. البته از عملکرد خوب خط دفاع پرسپولیس و علیرضا بیرانوند هم نباید گذشت. آن ها هم عالی بودند. من حتی معتقدم تاثیر بیرانوند از لوکادیا هم بیشتر است و علیرضا خودش یک تیم است.
در چند بازی اخیر خیلی ها از عملکرد ترابی و صادقی انتقاد کردند و معتقدند گل محمدی باید این دو بازیکن را نیمکت نشین کند. نظر شما در این خصوص چیست؟
ببینید من هم افت این بازیکنان را قبول دارم ولی به نظرم ترابی و صادقی مقصر نیستند. بازگشت این دو بازیکن به شرایط ایده آل هم فرمول دارد و کادرفنی باید این مشکل را برطرف کند. مثلا شاید باورتان نشود، من وقتی در تیم های پایه کار می کردم ، یک روز دیدم دستگاه های جی پی اس دارد گوشه باشگاه خاک می خورد و اصلا تیم بزرگسالان از آن استفاده نمی کند. من هم آن ها را گرفتم و در تیمم استفاده کردم. به نظرم باید از علم روز دنیا استفاده کنیم و این دستگاه ها همه چیز یک بازیکن را به شما می دهد و می شود به راحتی فهمید یک فوتبالیست در بازی چه کاری انجام داده است. من نمی دانم این دستیاران خارجی برای چه به پرسپولیس آمدند. هر مربی خارجی تا بخواهد در فوتبال ایران به شرایط موجود عادت کند و شناخت لازم را پیدا کند، ۶ ماه حداقل زمان می برد و طبیعی است که آن ها نمی توانند خیلی به تیم ما کمک کنند. مثلا من را ببرند در لیگ انگلیس و بگویند کار کن، خب طبیعی است که تا ۶ ماه اول کار مفیدی نمی توانم بکنم و زمان زیادی می برد تا بتوانم با شرایط فوتبال آن کشور خودم را وفق دهم و شناخت پیدا کنم.
با حضور مجدد کی روش، شرایط تیم ملی را برای جام جهانی چطور ارزیابی می کنید؟
به نظرم بازیکنان تیم ملی بیشتر دنبال آقابالاسر بودند و مربی نمی خواستند. دنبال یکی بودند که زور بگوید داد بزند، بگوید این کار را بکن و آن ها از او بترسند. اسکوچیچ این شرایط را نداشت و بازیکنان حرف او را گوش نمی کردند. نتایج خوبی گرفت ولی بالاخره اخراجش کردند. مردم ما در این روزها حال و روز خوبی ندارند و امیدوارم بچه های تیم ملی با نمایش های خوبشان و گرفتن نتیجه مناسب، دل مردم را شاد کنند و کمی شرایط بهتر شود.
اینکه می گویید بازیکنان از اسکوچیچ حرف شنوی نداشتند ضعف مربی را می رساند. اینطور نیست؟
بله؛ ولی این در شرایطی است که مدیران فدراسیون از سرمربی تیمشان حمایت کنند و به او امیدواری بدهند. آن وفت اگر مربی نتوانست، تقصیر خودش است. یکسال بود که هر روز می گفتند اسکوچیچ برکنار می شود و می خواهیم او را اخراج کنیم. طرف از خواب بیدار می شد ، می دید که روزنامه ها تیتر زدند اسکوچیچ در آستانه برکناری. با این شرایط معلوم است که نمی تواند رختکن تیمش را کنترل کند. به هرحال هرچه بود تمام شد و حالا کی روش سرمربی تیم ماست. باید حمایت کرد و امیدواریم بهترین نتایج در قطر حاصل شود.
به نظر شما با کی روش شانس موفقیت در جام جهانی را داریم؟
ببینید، کی روش با بازیکنان رفیق است و اکثر این بازیکنان را خودش به تیم ملی آورده؛ شناخت دو طرف از هم زیاد است. بازیکنان می دانند که کی روش از ان ها چه می خواهد و بسیار با هم هماهنگ هستند. کی روش چندین بار در جام جهانی حاضر بوده و تجربه بالایی دارد که می تواند به تیم ما کمک کند. در مورد نحوه بازی هم باید بگویم که معمولا کی روش یک پلن دارد و همیشه از این پلن استفاده می کند. دفاع فشرده، دوندگی زیاد و ضدحمله یا استفاده از ضربات ایستگاهی. این روش در جام جهانی و مقابل تیم های بزرگ خوب است ولی وقتی که خدایی نکرده عقب بیفتیم و یا تیم حریف پرس شدید بکند، ما باید چه کنیم؟ البته این را بگویم در دو بازی دوستانه تیم ملی مقابل اروگوئه و سنگال نمایش خوبی از تیم ملی دیدم و خیلی هم امیدوار شدم. کی روش نشان داد برخلاف سال های قبل پلن دوم هم دارد و برنامه های خوبی برای خارج شدن از پرس داشتیم. امیدوارم در جام جهانی هم همین طور باشد و بهترین اتفاقات برای تیم ملی رخ دهد.
شما خودتان یکی از کسانی بودید که در آستانه جام جهانی ۹۸ خط خوردید. حسرت حضور نرفتن به جام جهانی را نمی خورید؟
مگر می شود حسرت نخورد. البته من خط نخوردم و بعد از اینکه بیمار شدم، خود به خود نمی توانستم با تیم ملی به فرانسه بروم. خدا رحمت کند ایویچ را که هم انسان خوبی بود و هم مربی بسیار بزرگی بود. ایویچ، من و حمید استیلی را خیلی دوست داشت و بنده هم خیلی آماده بودم. شک نداشتم اگر به جام جهانی می رفتم، بازی هم می کردم. ایویچ عاشق بازیکنان دونده و جنگنده بود و من هم این خصوصیات را داشتم. حتی بعد از جام جهانی هم که به تورنمنت آمریکا رفتیم، من جزو ۳ بازیکن برتر تیم ملی بودم. واقعیتش این است که من آنفولانزای افغانی گرفتم که تازه آن زمان به ایران آمده بود. ۲۱ روز درگیر این مریضی سخت بودم و بعد از آن هم بیشتر از یکماه طول کشید تا بتوانم به شرایط نرمال برگردم. واقعا بیماری سختی بود که جام جهانی را از من گرفت و من همیشه حسرت آن را می خورم. این هم شانس من بود که در اوج فوتبالم نتوانستم به جام جهانی بروم.
به نظر شما اگر ایویچ را اخراج نمی کردند، تیم ملی شانسی برای صعود داشت؟
قطعا داشت. هرچیزی که ایویچ راجع به رقبای ما در جام جهانی گفته بود، اتفاق افتاد. تمرینات و تفکرات او فوق العاده بود و شک ندارم که اگر می ماند، می توانستیم به دور دوم صعود کنیم. متاسفانه یکسری از اطرافیان تیم و داخل تیم زیرآب او را زدند و نگذاشتند این مربی خوش فکر و صاحب نام در جام جهانی سرمربی تیم ملی باشد.
