می‌خواهم پادشاه وزنه‌برداری باشم

سقف آرزوهایش اصلا کوتاه نیست.در کلامش قدرت هست،جدیت هست و هدف.مثل اینکه می‌گوید:«برای زندگی‌ام برنامه ریخته‌ام،روزی می شکنم رکورد تالاخادزه را و عنوان قویترین مرد جهان را به ایران می‌آورم.»

این را آیت شریفی می‌گوید.ملی‌پوش سنگین وزن ایران که آرزوهای بزرگی در سرش است و برای رسیدن به آنها دارد شبانه روز تلاش می‌کند.آیت می‌گوید:«انسان به دنیا آمده تا کارهای غیر ممکن را ممکن کند و من هم انسان هستم و می‌ خواهم این‌کار را انجام بدهم.»

آیت چه خبر از اردوهای تیم‌ملی؟در بابلسر همه چیز ردیف است؟

خدا را شکل شرایط اردو خیلی خوب است. بعد از اینکه دکتر انوشیروانی آمدند خیلی از دغدغه‌هایمان کم شده است.ایشان و همه عوامل فدراسیون سعی کردند تا دغدغه‌های ما را کم کنند تا ما با تمرکز بیشتری به وزنه زدن بپردازیم.یکی از کارهای خوب فدراسیون انتخاب کادر فنی عالی و با تجربه برای تیم ملی بود. آقا نواب که خودشان از قهرمانان المپیک هستند و از بدنه وزنه‌برداری.سرد و گرم کشیده هستند،می‌دانند ورزشکار چه می‌خواهد و چه دغدغه‌هایی دارد. بهمن خان زارع هم که با خیلی از قهرمان‌های المپیک و جهان کار کرده‌اند و کهنه کار هستند و کوله باری از تجربه. آقا وحید ربیعی هم که یک ورزشکاری حرفه‌ای بوده‌اند و کار درست.

شرایط تمرینی خودت چطور است؟۲۱۰ در رکوردگیری زدی.با شناختی که از تو داریم می‌دانیم که داری تمرین می‌کنی تا وزنه‌های بیشتری را بزنی.

اوضاع من خوب است. با ۲۱۰ که زدم انگیزه‌ام بیشتر شده است.کارهایی که همه فکر می کنند نمی‌شود را می‌خواهم انجام بدهم.انسان متولد شده تا کارهای غیر ممکن را انجام بدهد. می‌خواهم کارهایی که خیلی‌ها می‌گویند نمی‌شود را انجام بدهم.من از همه چیز راضی هستم.خیلی از دغدغه ها در این ‌چند ماه کم شده است.همه چیز حرفه‌ای بوده از کمپ گرفته تا رسیدگی به ملی‌پوشان. ما از روز هفتم عید در اردو هستیم. شاید خیلی ها بگویند که دارد آب و تاب می دهد اما من هدف هایی برای خودم ترسیم کرده ام که دارم به یکی یکی آنها می رسد.همه آنها را نوشته ام و موجود است.من در ذهنم به یکضرب ۲۳۰ و دوضرب ۲۷۰ فکر می کنم و باید به آن برسم.

پس این برنامه هایی که ریخته ای داری به نتیجه می رسد.

خودم خیلی امیدوارم.من برای اینکه بهتر بشوم به زدن این وزنه ها نیاز دارم.باید سال ها در اوج باشم.می خواهم بشوم آیت شریفی بزرگ.شرایط تمرینی که عالی است و اصلا کم نمی گذارم.قطعا می جنگم با رقبایی که دارم تا بتوانم بهترین باشم.بهترین باشم تا بتوانم بهترین نتایج را در مسابقات عربستان،چین،ازبک و بعد از آن المپیک بگیرم.من هدفم این است که در هر مسابقه ای از مسابقه قبلی خودم آماده تر باشم.من برای ۲۱۰ کیلوگرمی که زدم برنامه داشتم.اطرافیانم شاید این فکر را نمی کردند اما قبل از خواب به آن فکر می کردم،از خواب بیدار می شدم به آن فکر می کردم و خدا را شکر که توانستم پیش خودم شرمنده نشوم و خودم را به خودم ثابت کنم.

آیت تو در این راه چند رقیب خوب و قدر داری این طور نیست؟

علی داوودی و علیرضا یوسفی از بزرگان این ورزش هستند و الگوی من.فکر نکنم در مقابل مدال هایی که آنها آورده اند حرفی برای گفتن داشته باشم.با این حال رقیب اصلی من در وهله اول خودم هستم.الان دارم برنامه ریزی می کنم برای زدن وزنه ۲۲۵ و ۲۶۵ کیلوگرم.

نظرت درباره مسابقات جهانی عربستان چیست؟

قطعا مسابقه ای است با سطح بالا در کلاس جهانی.به نظرم این مسابقات به نسبت جهانی کلمبیا از اهمیت بالاتری برخوردار است.همه مدعی ها برای حضور درالمپیک به این مسابقه می آیند.تالاخادزه که دارد آمادگی اش را به رخ می کشد.گور میناسیان هم که وزنه های خوبی زده است.معن‌اسد در چند مسابقه نبود و به نظرم با توپ پر به جهانی خواهد آمد.اینجا هم که علی داوودی را داریم.من می بینم که دارد چطور وزنه می زند.با برنامه است و بدون شک مدعی جهانی و المپیک.

اما خب تو هم امیدواری این طور نیست؟

من صددرصد امیدوارم.برای المپیک ۲۰۲۰ من تازه به اردو دعوت شده بودم.روزهای اول تمرینم بود و علی داوودی و علی هاشمی داشتند خودشان را برای المپیک آماده می کردند.من همان جا به خودم قول دادم که در المپیک بعدی حضور داشته باشم و یکی از مدعیان فوق سنگین باشم.کم نگذارم و از جان دل برایش تلاش کنم.برنامه ام این است،پیش به سمت جلو با تمام قوا و گرفتن یک مدال از رقابت های المپیک.

آیت یک سوالی که خیلی از مردم معمولا دوست دارند از بچه های سنگین وزن بپرسند این است که می شود به رکوردهای تالاخادزه رسید و دوباره عنوان قویترین مرد جهان را به ایران آورد؟

حضور در تیم ملی ایران آرزوی هر ورزشکاری است. قطعا آرزوی من هم همین بود.آن زمانی که آقای سلیمی وزنه می زدند و بعد از آن علی داوودی و علیرضا یوسفی و دادرس من آرزو داشتم که بتوانم روزی با این نفرات تمرین و رقابت کنم.قطعا کار سختی برای من بود.تا همین دو – سه سال پیش آیت شریفی را کسی نمی شناخت و فقط بچه محل هایش او را می شناختند.شاید کمتر کسی فکرش را می کرد که روزی من بشوم رقیب نفراتی که نام بردم.خدا را شکر کم نیاوردم و توانستم پای خودم را محکم بگذارم.من نمی گویم از این نفرات بهتر هستم اما می خواهم در سطح آنها باشم تا کارد فنی بتواند در مسابقات پیش رو،روی من هم حساب کند.برای من باعث افتخار است که با علی و علیرضا تمرین و از تجربیات آنها استفاده می کنم.قطعا اگر این دو عزیز نبودند کار من سخت می شد چون باید خیلی چیزها را تجربه می کردم.

و تالاخادزه...

دوست دارم یک روزی طلای جهانی،آسیایی و المپیک را بگیرم.دوست دارم وزنه هایی بیشتر از تالاخادزه بزنم و یک روزی دوباره مدال طلای فوق سنگین را به ایران بیاورم.الان می گویند تالاخادزه غول گرجستان و جهان است اما من می خواهم پادشاه وزنه برداری باشم.من دوست دارم از یک سری ها تشکر کنم.از روزهایی که کسی کنارم نبود.اول خدا،دوم خدا و سوم خدا.من همه حرف هایم را با خدا می زنم.از پدر و مادرم تشکر می کنم.پدرم با اینکه کشاورز بود تمام زندگی اش را برای من گذاشت.تلاش کرد تا من برای اهدافم بجنگم.از مادرم که شبانه روز برای من زحمت کشیده.از آقاب بهمن حبیب و از کاوه سلیمانی.
از بهداد سلیمی و آیدین نصرتی می خواهم تشکر کنم.در روزهایی که هیچ کس من را نمی شناخت این دو عزیز روی من سرمایه گذاری کردند و علم شان را در اختیار من گذاشتند تا بتوانم اینجا باشم و فردا و فرداها چند پله بالاتر. من تشکر ویژه ای هم می خواهم بکنم از همسرم.وقتی نامزد کردیم فقط دو ماه پیش هم بودیم وبعد اردوهای تیم ملی شروع شد و نشد که زیاد کنار هم باشیم.او سختی ها زیادی را تحمل کرده است.من بهترین روزهایش را از او گرفتم و انشاءالله روزی برد که بتوانم زحماتش را جبران کنم.از خدا می خواهم سایه این عزیزان همیشه بالای سر من باشد.