حسن یزدانی: نمی‌خواهم با یک مدال المپیک از کشتی بروم

وانانیوز| ستاره بزرگ ما در المپیک ریو او بود. پسرک جسور و بی پروای جویباری که از یک سال قبل و بعد از درخشش خیره کننده در رقابت های جهانی همه را وادار کرده بود که امیدهایمان را برای شکستن طلسم 16 ساله مدال طلای المپیک کشتی را به دستان کشیده و سینه ستبرش گره بزنیم و او در ریو به بهترین شکل ممکن رویاهایمان را تعبیر کرد. پسری که وقتی روی تشک می آمد، از تماشای قد و بالایش و کشتی هایش به وجد می آمدیم تا طلای او، خوشرنگ ترین مدال ما در المپیک باشد؛ مدالی که عیارش حتی از بقیه طلاها برای ما بیشتر بود.

وقتی که در یک کشتی هیجان انگیز در فینال 74 کیلو، حریف مکار و زیرک روس را در ثانیه های آخر زمین زد و روی تشک رقص قهرمانی به پا کرد، کمترین پاداش برای او مدال طلایی بود که بیش از همه به سینه او می نشست و می آمد. پسرکی که کشتی های هیجان انگیز و چشم نوازش مایه اعتبار المپیک بود تا همه به احترام او کلاه از سر بردارند. ستاره تازه کشتی که در جاده قهرمانی بی رقیب می نماید و آمده تا چمدانش را لبریز از طلاهای رنگارنگ کند.

وقتی روبروی ما نشست، همانی بود که روی تشک دیده بودیم؛ ساده، صمیمی، کم حرف اما با آروزهای طلایی و دور و دراز. پسرکی که همان اندازه که روی تشک جسور و بی پروا کشتی می گیرد، در بیرون تشک خجالتی و ماخوذ به حیاست که زبانی چوبین دارد و به سختی می توان از آن حرف کشید.

حسن یزدانی از برنامه هایش و آرزوهایش گفت.

به ظاهر خیلی کم حرف و گوشه گیر می‌‌آیی؟

خیلی اهل حضور در جمع و دیده شدن نیستم و بیشتر تلاش می‌کنم در خودم باشم.

پس خیلی اهل رفیق بازی نیستی؟

دقیقا همین طور است؛ دایره دوستانم بسیار محدود هستند و شاید همین موضوع باعث شده خیلی کمتر دچار حاشیه شوم. تلاش می‌کنم بیشتر اوقات فراغتم را در کنار خانواده‌ام باشم.

در المپیک و اردوهای تیم ملی با کدام کشتی‌گیران هم اتاق هستی؟

در المپیک با میثم نصیری و علیرضا کریمی هم اتاق بودم و در اردوهای تیم ملی هم بیشتر با نادر حاج آقا نیا، رضا اطری و علیرضا کریمی که در جوانان و نوجوانان با هم بودیم، هم اتاق بودم.

* کریمی باید در المپیک مدال می‌گرفت

راستی چه اتفاقی در المپیک برای کریمی رخ داد؛ درحالی که یکی از شانس‌های مسلم کسب مدال در این مسابقات بود، اما ناکام ماند؟

کاملا درست است؛ البته کریمی همانطور که خودش عنوان کرد بعد از جام جهانی کمی دچار بی انگیزگی شد که همین موضوع باعث شد که نتواند تمرینات را به خوبی دنبال کند و ضربه زیادی از این ناحیه به او وارد شد. کریمی حتما باید در المپیک مدال می‌گرفت چرا که بدون شک جزو سه نفر برتر این وزن در جهان است، اما کشتی است و المپیک، کشتی رو ندارد و المپیک میدان شگفتی‌هاست و یکی از این شگفتی‌ها در مورد کریمی اتفاق افتاد. در حالی که همه روی مدال او حساب می‌کردند، اما دست خالی برگشت.

آیا ترسیمی که از فضای المپیک برای خودت داشتی، همانطور بود؟ بدون شک با مربیان و کشتی‌گیران با تجربه در این خصوص صحبت کرده بودی؟

خیلی راحت با این موضوع کنار آمدم؛ هرچند که استرس در چنین میدان بزرگی طبیعی است. تمام رسانه‌ها و چشم‌ها روی این رقابت‌ها متمرکز است که باعث می‌شود هم انگیزه بالا برود هم استرس وارد کار شود، اما من تلاش می‌کردم این موضوع را کنترل کنم چرا که در این صورت نمی‌توانستم برنامه‌های کادر فنی و خودم را به خوبی پیاده کنم.

البته به نظر می‌رسد با استرس بیگانه باشی؟

درست است، خیلی ذهنم را درگیر مسائل این چنینی نمی‌کنم و حریفان را برای خودم بزرگ نمی‌کنم؛ البته این بدان معنا نیست که حریفان را دست کم بگیرم اما آنها را بیش از اندازه بزرگ نمی‌کنم و فکر نمی‌کنم که شاید در آینده فرصت دیگری برای جبران داشته باشم. همیشه با این ذهنیت روی تشک می‌روم که انگار آخرین میدانی است که فرصت مدال گرفتن در آن را دارم و به همین دلیل تمام توانم را روی تشک می‌گذارم. همیشه این طور فکر می‌کنم که کار امروز را باید امروز تمام کنم و فردا دیگر فرصتی برای به پایان رساندن این کار ندارم.

پس طبیعتأ به دوری و جدایی از کشتی هم فکر نمی‌کنی؟

هیچ وقت به انتهای مسیر در ورزش حرفه‌ای فکر نکردم چون معتقدم مسیری است که انتها ندارد. تا جایی که در توانم باشد، دوست دارم در مسابقات شرکت کنم و برای کشورم افتخار بیافرینم.

حدود دو ماه از المپیک می‌گذرد و با طلای تو کشتی آزاد بعد از 4 دوره و 16 سال صاحب مدالی زرین در المپیک شد؛ آیا در این مدت به کار بزرگی که انجام دادی فکر کرده‌ای؟

خوشحالم که این طلسم توسط من شکسته شد و این افتخار نصیب من شد. به نظر من کشتی‌گیران بهتری از جمله رحیمی، شایستگی رسیدن به مدال طلا را داشتند، اما قرعه به نام من افتاد. به هر حال خواست خدا این بود که من این طلسم را بشکنم و باعث شادی دل مردم ایران شوم.

* همیشه فکر می‌کنم فرصت دیگری برای جبران ندارم

شاید همان حضور در فینال المپیک و مدال نقره هم برای تو اتفاق بزرگی بود و شاید اگر کشتی‌گیر دیگری به جای تو بود با توجه به 6 امتیاز عقب افتادگی به همان راضی می‌شد؟

درست است، اما من همیشه دوست دارم بهترین باشم. بدون شک برای من که یکی از جوانترین کشتی‌گیران ایران و حتی المپیک بودم حضور در فینال این میدان بزرگ افتخاری بسیار بزرگ بود، اما همانطور که گفتم همیشه فکر می‌کنم که شاید فرصت دیگری در کار نباشد که بتوانم جبران مافات کنم و به همین دلیل همیشه برای بهترین مدال روی تشک می‌روم. چون می‌دانستم طلای المپیک چقدر ارزشمند است و تفاوت آن با نقره و برنز چیست. من مدال نقره جهان را در کارنامه داشتم و همان جا متوجه این تفاوت شدم. همیشه طوری کار می‌کنم که بعد از پایان مسابقات جای حسرت خوردن و پشیمانی باقی نماند.

ساده‌ترین تفاوت آن هم این است که اگر به خانه کشتی بروید مشاهده می‌کنید که تنها تصاویر طلایی‌های المپیک داخل حلقه‌های المپیک درج شده است. من هم تا ثانیه‌های آخر برای به چنگ آوردن این طلا جنگیدم.

* شاید اگر مربی دیگری کنار تشک بود، نتیجه دیگری رقم می‌خورد

دیدار فینال خیلی هم فرسایشی شد و چیزی بیش از 20 دقیقه به طول انجامید؟

بله، حریف استراحت‌های پزشکی پی در پی درخواست می‌کرد و به نظرم برای این کار برنامه داشتند. پیش‌بینی این موضوع را کرده بودیم که گدویف از نظر بدنی کم خواهد آورد و برنامه ما هم هجوم بی امان و تحت فشار قرار دادن حریف بود، اما تا می‌آمدم نتیجه بگیرم کشتی متوقف می‌شد و برعکس حریفم بعد از هر بار استراحت امتیاز می‌گرفت. همین موضوع باعث شده بود کمی عصبی شوم، اما صحبت‌های خادم و لایق انگیزه من را حفظ کند.

شاید اگر مربی دیگری در کنار تشک بود شرایط به گونه دیگری رقم می‌خورد، اما در تایم استراحت خادم به من گفت که مطمئن باش این کشتی را می‌بری؛ حتی اگر در ثانیه‌های پایانی هم شده پیروز میدان خواهی بود و همین اتفاق هم افتاد.

برخی اعتقاد دارند گروه حریف روس با توجه به حضور کشتی‌گیران آمریکا، آذربایجان و ازبک سخت‌تر بود و همین موضوع باعث شد تو با انرژی بیشتری در فینال حاضر شوی و حریفت خسته‌تر باشد؟

نمی‌توان گفت که گروه مقابل خیلی سخت‌تر از گروه من بود، اما در گروه من هم کشتی‌گیران خوبی حضور داشتند. شاید بهترین کشتی‌گیر هم گروهی گدویف جردن باروس آمریکایی بود که رقابت نزدیکی هم با هم داشتند، اما بقیه، حریفان قابل توجهی نبودند. هر چند که گدویف کشتی‌هایش را حساس تمام می‌کرد. معمولا در هر وزن دو - سه کشتی‌گیر شاخص بیشتر حضور ندارند که رقابت اصلی بین آنها خواهد بود در این وزن هم تقریبا پیش‌بینی‌ها درست از آب درآمد.

* پیش‌بینی شکست باروس را می‌کردم

مسابقه باروس و گدویف را تماشا کردی؟

نه، در زمان مسابقات موفق نشدم، اما بعدا فیلم این مسابقه را دیدم.

آیا فکر می‌کردی باروس مغلوب گدویف شود؟

پیش‌بینی می‌کردم چرا که در جام جهانی هم کشتی حساس و نزدیکی با هم گرفته بودند و می‌شد حدس زد که در اینجا هم نتیجه دیگری رقم بخورد.

به نظرت دلیل شکست باروس و ناکامی او در المپیک چه بود؟

نمی‌توانم در این زمینه به صورت قطعی اظهار نظر کنم و خود او بهتر از هر کسی می‌تواند عوامل این موضوع را بیان کند.

بعد از اینکه متوجه شدی در گروه باروس نیستی خوشحال نشدی؟

خیلی خوشحال که نه، به هرحال شانس و قرعه تاثیرگذار است و کمی خوشحالی دور از ذهن نیست، اما کسی که می‌خواهد قهرمان المپیک شود باید پیش‌بینی پیروزی مقابل تمام رقیبان را کرده باشد. در همین المپیک در یکی دو وزن کشتی‌گیران ما قرعه‌های بسیار خوبی داشتند و هیچ کس فکر نمی‌کرد شکست بخورد، اما حتی مدال هم نگرفتند. در المپیک هیچ کشتی‌گیر را نباید دست کم گرفت و تمام رقابت‌ها حساس است. حتی ممکن است ضعیف‌ترین رقبا خطرناک‌تر باشند چرا که اگر یک آسیب دیدگی وارد کنند تا آخر کار را خراب کنم.

* سایتی‌یف خیلی عصبی بود

باروس اخیرا اعلام کرده است که قصد خداحافظی و کناره‌گیری از کشتی را دارد؟

به نظرم فیلمش است! او نمی‌خواهد با باخت و شکست و خاطره‌ای تلخ از کشتی برود و حتما بازخواهد گشت.

شنیده‌ایم که او در مراسم وزن کشی به دنبال تو می‌گشته است و می‌گفت کشتی‌گیر ایرانی که گفته می‌خواهد من را شکست دهد کیست؟ با او برخوردی داشتی؟ مثل اینکه مصاحبه‌هایت به گوش او رسیده بود؟

با توجه به اینکه من بعد از او وزن کشی کردم برخورد کاملی با هم نداشتیم و تنها یک لحظه با یکدیگر روبرو شدیم. البته برخی مصاحبه‌ها از قول من بزرگنمایی می‌شد و تیترهای دیگری می‌زدند.

سبک کدامیک از کشتی‌گیران خارجی را بیشتر دوست داری؟

سایتی‌یف، فیلم مسابقات او را دیده‌ام.

شنیده‌ایم در المپیک ریو هم حضور داشت، با او برخوردی داشتی؟

بعد از فینال دیدمش، خیلی عصبی بود. مثل اینکه از باخت گدویف به من ناراحت بود و برخورد چندانی با یکدیگر نداشتیم.

بعد از کسب طلای المپیک با نخستین جایی که تماس گرفتی و اولین کسی که صحبت کردی که بود؟

خیلی دوست داشتم این شادی و خوشحالی را خیلی زود با خانواده‌ام تقسیم کنم؛ می‌دانستم که آنها از نتیجه کار مطلع هستند و در آن زمان تلفن نداشتم که با آنها صحبت کنم، اما به محض اینکه به هتل رسیدم تماس گرفتم و با پدر و مادرم صحبت کردم. باید اینجا از تمام مردم ایران و بخصوص مردم قهرمان دوست و ورزش دوست جویبار تشکر کنم. در این مدت چه پیش از المپیک و چه بعد از این مسابقات همواره حامی من بودند؛ امیدوارم که با این مدال کمی باعث خوشحالی و شادی آنها شده باشم.

* مردم کشتی‌های هجومی و رو به جلو را دوست دارند

مردم علاقه زیادی به نحوه مبارزاتت دارند و با وجود اینکه مدت زیادی نیست که به عضویت تیم بزرگسالان درآمده‌ای، اما هواداران زیادی را جذب کرده‌ای؟

شاید دلیلش نحوه مبارزات من باشد که همواره هجومی کار می‌کنم و به نوعی شاید تماشاگر پسند باشد. شاید خیلی از کشتی‌گیران سعی کنند که با صرف انرژی کمتر و احتیاط بیشتری به مدال برسند، اما من دوست دارم با برتری کامل و قدرتمندانه به پیروزی برسم. مردم هم کشتی‌های هجومی و رو به جلو را دوست دارند و همیشه به من لطف داشتند و امیدوارم بتوانم همین روند را ادامه دهم و باز هم باعث شادی آنها شوم.

* پدرم بهترین دوست من است

به نظر می‌رسد پدرت توجه ویژه‌ای به تو دارد و این موضوع باعث شده از حواشی به دور باشی؟

از همان سنین کودکی پدرم، من و برادرم را به باشگاه می‌برد و حتی یک لحظه هم ما را تنها نمی گذاشت و تا پایان تمرین منتظر می‌ماند تا ما را بازگرداند. با وجود اینکه مصافت زیادی از باشگاه تا محل زندگی مان بود، اما هر روز پدرم این زمان را می‌گذاشت تا ما به بهترین شکل تمریناتمان را دنبال کنیم. تا به امروز هم پدرم در تمام مسابقات داخلی در کنارم بوده است و بهترین راهنمایی‌ها را به من داده است و همواره باعث دلگرمی و قوت قلب من بوده است. بسیار خوشحالم و افتخار می‌کنم که چنین پدر فداکار و دلسوزی در کنارم حضور دارد چون بهترین دوست من است.

برادر بزرگت چطور شد که کشتی را رها کرد؟

من و برادر بزرگتر از خودم همزمان به باشگاه رفتیم او 4 سال از من بزرگتر بود و استعداد خوبی هم داشت، اما به دلایلی نتوانست کشتی را ادامه دهد او از باخت به هیچ عنوان خوشش نمی‌آمد و بعد از مدتی کشتی را رها کرد.

تو چطور؟ به نظر می‌آید تو هم باخت خیلی خوشت نیاید؟

هیچ کس از باخت خوشش نمی‌آید من هم شکست زیاد داشته‌ام، اما همیشه سعی کرده‌ام از این شکست‌ها درس بگیرم. یک روی کشتی برد و روی دیگرش باخت است که حتی ممکن است گریبان بزرگترین قهرمانان جهان را بگیرد، اما ورزشکاری که از این شکست‌ها درس بگیرد و صبر و استقامت داشته باشد، با جبران معایب، به هدف اصلی‌اش خواهد رسید.

سایر برادرانت چطور؟ آنها کشتی نمی‌گیرند؟

ما 4 برادر هستیم که در حال حاضر فقط من کشتی می‌گیرم؛ دو برادر از من بزرگتر و یکی کوچکتر از من است.

خیلی‌ها پیگیر نسبت فامیلی و خویشاوندی تو با رضا یزدانی هستند آیا با یکدیگر نسبتی دارید؟

پدر رضا یزدانی پسر عموی پدربزرگ من است و به نوعی هر دو از یک طایفه هستیم.

وقتی رضا قهرمان می‌شد، آیا برای تبریک و یا ایجاد انگیزه با او صحبتی کرده بودی؟

هر دوره که در جویبار کشتی‌گیری قهرمان می‌شود، تمام کشتی‌گیران روحیه می‌گرفتند از زمان مهدی حاجی‌زاده گرفته که آن زمان من چند سال بیشتر نداشتم تا همین قهرمانی‌های اخیر رضا یزدانی و کمیل قاسمی.

* نمی‌خواهم تنها با یک مدال المپیک از کشتی بروم

کشتی‌های حاجی‌زاده را به خاطر داری؟

حدودا در آن سال‌ها حدودا 8 ساله بودم و کاملا آن زمان را به یاد نمی‌آورم، اما فیلم مسابقات او را که نگاه می‌کنم لذت می‌برم؛ واقعا یکی از بهترین کشتی‌گیران ایران و جهان بوده است چرا که بسیار جنگنده روی تشک ظاهر می‌شد.

آیا قبل از المپیک برخوردی با حاجی زاده داشتی که از تجربیات او استفاده کنی؟

چند سال پیش در حالی که در باشگاه مشغول تمرین بودم، حاجی زاده به من لطف داشت و تمرینات من را زیر نظر می‌گرفت و نکات فنی را به من گوشزد می‌کرد. بعد از المپیک هم لطف کرد و برای تبریک به منزل ما آمد. کشتی ما باید از وجود نفراتی مانند حاجی‌زاده استفاده کند چرا که آنها از سرمایه های کشور هستند.

کشتی‌گیران و ورزشکاران زیادی را داشتیم که خیلی زود چهره شدند، اما خیلی زودتر چراغ پر فروغ آنها به خاموشی گرائید. شما چطور؛ می‌خواهید جزو کدام دسته باشی؟

تازه مسیر به روی من باز شده است و اول راه هستم هرچند که نمی‌توان آینده را پیش‌بینی کرد، اما من برای خودم هدف گذاری کرده‌ام و نمی‌خواهم تنها با یک مدال المپیک از کشتی بروم. دومین میدانی که در بزرگسالان به میدان رفتم المپیک بود و تلاش می‌کنم تا روزی که توان دارم برای کشورم افتخارآفرین باشم.

* طلایی می‌گفت تیم المپیک ریو از بین شما خواهد بود

یکی از مربیان تیم ملی جوانان تعریف می‌کرد زمانی‌که در این رده روی تشک می‌رفتی حتی از مربیان سوال می‌پرسیدی که حریفان را با چه نتیجه‌ای شکست دادی؟

می‌خندد! مربیان به من لطف دارند. یزدانی باز هم می‌خندد و با خنده از کنار این سوال رد می‌شود. محمد طلایی زحمت زیادی برای من کشیده است و از رده نوجوانان و جوانان چیزهای زیادی به من یاد داده است. خاطرم است طلایی زمانی که در نوجوانان بودیم به ما می‌گفت که ترکیب تیم ملی کشتی آزاد در المپیک 2016 از بین شما انتخاب خواهد شد.

چه کسانی بودید؟

من، علیرضا کریمی، ایمان صادقی، یونس سرمستی، خانجانی و یاراحمدی و... طلایی به ما می‌گفت که شما آیندگان کشتی هستید و ترکیب تیم ملی در المپیک بعد از بین شما باید انتخاب شود که دو نفر هم انتخاب شدند.

* از المپیک لندن حریفان را آنالیز می‌کردم

پس استارت کار از همانجا زده شد؟ آیا خودت فکر می‌کردی این صحبت روزی به واقعیت بپیوندد؟

من فقط به هدفم فکر می‌کردم و ایمان داشتم. خاطرم است المپیک 2012 لندن، 17-18 ساله بودم و مسابقات را از تلویزیون تماشا می‌کردم و حتی از همان زمان مسابقات و حریفان را آنالیز می‌کردم و امیدوار بودم در المپیک ریو من هم در بین مدعیان باشم و مدالی خوشرنگ کسب کنم. آن زمان هم فقط به المپیک فکر می‌کردم و به مسابقات جهانی و مدال آن قانع نبودم چرا که افتخار اصلی نصیب ورزشکارانی است که در المپیک مدال می‌گیرند.

در روزهای اخیر حواشی زیادی درباره تغییر وزن و حضورت در یک وزن بالاتر مطرح شده است. به نظرت شتاب زیادی برای تغییر وزن نگرفته‌ای؟ سال 2015 در 70 کیلو، 2016 در 74 کیلو و حالا می‌خواهی به 86 کیلوگرم بروی؛ بهتر نیست یکی دو سال دیگر یکی دو مدال دیگر بگیری و سپس تغییر وزن دهی؟

خوشبختانه تصمیم اول جواب داد و به مدال المپیک رسیدم. شرایط بدنی‌ام به گونه‌ای است که در حال افزایش وزن هستم. همه چیز به نظر مربیان بستگی دارد و اگر آنها موافقت کنند تغییر وزن خواهم داد. سعی می‌کنم تا جام جهانی در این وزن تمرین کنم و اگر مربیان صلاح دیدند و رضایت داشتند در این وزن روی تشک بروم.

به هر حال در وزن 86 کیلوگرم کشتی‌گیر خوبی مانند علیرضا کریمی را داریم که شاید رقابت با او برای تو سخت باشد. در حال حاضر چند کیلو هستی؟

قبل از المپیک هم با کشتی‌گیران 86 کیلوگرم تمرین می‌کردم و مشکلی از این بابت ندارم. کریمی هم کشتی‌گیر خوبی است و سالهاست با او دوست هستم، اما اگر قسمت باشد به این وزن بیایم هر کشتی‌گیری که بهتر باشد با انتخابی به دوبنده تیم ملی خواهد رسید. اکنون حدود 82 تا 83 کیلوگرم هستم، اما باید به اردو بیایم و بعد از چند اردو وزن اصلی‌ام مشخص شود. همه چیز به آینده بستگی دارد که چه اتفاقی رخ دهد و چه تصمیمی گرفته شود.

سرنوشت سالن کشتی جویبار چه شد؟

افتتاح این سالن می‌تواند کمک زیادی به کشف استعدادها در جویبار که معدن استعداد است کمک کند و امیدواریم هر چه زودتر این پروژه به سرانجام برسد تا شاهد یک پایگاه قهرمانی خوب در جویبار باشیم.

و صحبت پایانی...

باید از پدر و مادرم که در این سالها زحمت زیادی برای من کشیده‌اند تشکر کنم؛ خانواده‌ام بهترین حامیان من در این سالها بودند. رسول خادم نیز کمک بسیار زیادی در راه پیشرفت کشتی من کرد و از محمد طلایی که بیشترین زحمت را برای من کشید تشکر می‌کنم. رضا لایق مربی اختصاصی من در تمرینات بود که از او هم تشکر می‌کنم. از تمام اعضای کادر فنی و بیات سرپرست تیم تشکر می‌کنم. از همت مسلمی مربی سازنده خودم در جویبار هم تشکر می‌کنم که زحمات زیادی برای من کشید.

انتهای پیام/س