پرتاب سنگ و صندلی باز هم فاجعه آفرید
نشد که پرسپولیس یک بار به اهواز برود و به سلامت و بیدردسر برگردد.
۰۱:۴۹ - ۰۱ آبان ۱۳۹۵
وانانیوز|
نشد که پرسپولیس یک بار به اهواز برود و به سلامت و بیدردسر برگردد.
همیشه بهانهای هست برای دعوا و پرسپولیسیها هم همیشه کتک خوردهاند؛ چه
در ورزشگاه تختی و چه ورزشگاه غدیر که تا پیش از این «خون» به خودش ندیده
بود. بازی پنجشنبه پرسپولیس و استقلال خوزستان اما آرامش همه آن روزها را
تلافی کرد با آن بزن بزنها و سر شکستنهایش. اتفاقی حتی تلختر از آنچه
فصل پیش در بازی پرسپولیس و استقلال اهواز در تختی رخ داده بود و شاید این
بار هم بیهوده باشد امیدواریمان برای پیگیری ماجرا و برخورد با متخلفان و
مقصران واقعی.
ظاهرا درگیری و زد و خورد خاصیت بازیهای پرسپولیس با آبیهای اهوازی است. فرقی هم نمیکند که این حریف آبیپوش استقلال اهواز باشد یا استقلال خوزستان. بازی پرسپولیس- استقلال اهواز فصل پیش را مگر میشود از یاد برد؟ همانی که به خاطر پرتاب سنگ و بطری، با تاخیر سوت خورد و چند تا سرشکسته و کتکخورده هم به جا گذاشت اما اتفاقهایش را هیچکس گردن نگرفت و کسی را هم بابت آنچه رخ داده بود، حتی توبیخ نکردند.
پس آنقدرها هم بیانصافی نیست اگر بازی پنجشنبه را زاده همان بیتوجهیها و بیتفاوتیها بدانیم. تازهترین تقابل پرسپولیس و استقلال خوزستان هم نسخه دیگری بود از همان دعواها و بزن بزنهای فصل پیش که اگر چه این بار کمی دیرتر شروع شد اما سکونشینها از همان ابتدا هم از آن غافل نبودند. همه که نه؛ منظور آن تماشاگرانی است که از ضلع شرقی وارد ورزشگاه غدیر شدند تا بتوانند سنگ و کلوخهای سرگردان در محوطه پشت ورزشگاه را هم با خود بیاورند.
سنگ و کلوخهایی که البته تا پیش از پنالتی پرسپولیس، هیچ کارایی نداشته و جای خود را به شعارهای غیردوستانه و توهینآمیز داده بود. شعارهایی که البته داور هم از آن بینصیب نماند و جالب اینکه هواداران هر دو تیم به عملکردش معترض بودند. سنگهای پنهان شده را اما همان پنالتی دقیقه 57 رو کرد. شادی سکونشینهای طرفدار پرسپولیس بعد از اعلام پنالتی، استقلالیها را به قدری عصبانی کرد که با خشم، سنگ و کلوخهایی را که با خود به ورزشگاه آورده بودند به سمت جایگاههای طرفداران پرسپولیس و حتی به سوی زمین پرتاب کردند. اعتراضهای سرمربی، سرپرست و دیگر نیمکتنشینان استقلال خوزستان به تصمیم داور در اعلام پنالتی هم انگار محرکی بود برایشان. پنالتی اما گل نشد و این بار نوبت پرسپولیسیها بود که تلافی کنند؛ البته با پرتاب بطریهای آب و میوه. دعوا از همینجا بالا گرفت و چند دقیقه بعد دیدیم که دو آمبولانس جدید و دو ماشین آتشنشانی هم وارد ورزشگاه شدند برای رسیدگی به کتکخوردهها و مصدومانی که سر و صورتشان شکسته شده بود.
دو تیم در زمین بازی میکردند و روی سکوها جنگ بود. باران سنگ و بطری بود که بر سر تماشاگران دو تیم میبارید و آنها هم که دستشان خالی بود، از صندلیها وام میگرفتند. تماشاگرانی که در طبقه دوم ورزشگاه نشسته بودند، صندلیها را شکسته و تکههای این صندلیها را به سمت یکدیگر پرتاب میکردند. آنهایی هم که در طبقه پایین نشسته بودند، با پرتاب سنگ و بطری و میوه به درون زمین در این جنجال شریک شدند.
اتفاقا یکی از همان سنگها بود که به وقت کاشته زدن به کمر مسلمان خورد و چند دقیقه بعد همین صحنه در مورد امیری تکرار شد. این بازیکن وقتی برای پرتاب اوت به کنار زمین رفت، چند تکه سنگ به سمتش پرتاب و بازی به همین دلیل متوقف شد که با استفاده از این فرصت، امیری سنگها را به داور چهارم تحویل داد. جالب اینکه سرپرست استقلال خوزستان از فیلمبرداران کنار زمین میخواست که چنین صحنههایی را ثبت نکنند! صحنههایی که تا بعد از سوت پایان مدام تکرار میشد و هر چند دقیقه، چند زخمی را برای مداوا به سوی آمبولانسهای کنار زمین روانه میکرد. دعوا اما تمامی نداشت و عجیب اینکه بعد از سوت پایان، تعدادی از تماشاگران دو تیم وارد زمین شدند؛ بعضیها برای سلفی گرفتن با بازیکنان و بعضی دیگر هم برای کتککاری که به بیرون ورزشگاه هم کشیده شد تا یک پنجشنبه تاسف بار در اهواز رقم بخورد. پرسپولیسیها هم شانس آوردند که زود خودشان را به رختکن رساندند؛ هر چند بیش از یک ساعت در رختکن ماندند تا نیروی انتظامی طرفداران و لیدرهای خشمگین استقلال خوزستان را از ورزشگاه بیرون کند.
نشد که پرسپولیس یک بار به اهواز برود و به سلامت و بیدردسر برگردد.
همیشه بهانهای هست برای دعوا و پرسپولیسیها هم همیشه کتک خوردهاند؛ چه
در ورزشگاه تختی و چه ورزشگاه غدیر که تا پیش از این «خون» به خودش ندیده
بود. بازی پنجشنبه پرسپولیس و استقلال خوزستان اما آرامش همه آن روزها را
تلافی کرد با آن بزن بزنها و سر شکستنهایش. اتفاقی حتی تلختر از آنچه
فصل پیش در بازی پرسپولیس و استقلال اهواز در تختی رخ داده بود و شاید این
بار هم بیهوده باشد امیدواریمان برای پیگیری ماجرا و برخورد با متخلفان و
مقصران واقعی.ظاهرا درگیری و زد و خورد خاصیت بازیهای پرسپولیس با آبیهای اهوازی است. فرقی هم نمیکند که این حریف آبیپوش استقلال اهواز باشد یا استقلال خوزستان. بازی پرسپولیس- استقلال اهواز فصل پیش را مگر میشود از یاد برد؟ همانی که به خاطر پرتاب سنگ و بطری، با تاخیر سوت خورد و چند تا سرشکسته و کتکخورده هم به جا گذاشت اما اتفاقهایش را هیچکس گردن نگرفت و کسی را هم بابت آنچه رخ داده بود، حتی توبیخ نکردند.
پس آنقدرها هم بیانصافی نیست اگر بازی پنجشنبه را زاده همان بیتوجهیها و بیتفاوتیها بدانیم. تازهترین تقابل پرسپولیس و استقلال خوزستان هم نسخه دیگری بود از همان دعواها و بزن بزنهای فصل پیش که اگر چه این بار کمی دیرتر شروع شد اما سکونشینها از همان ابتدا هم از آن غافل نبودند. همه که نه؛ منظور آن تماشاگرانی است که از ضلع شرقی وارد ورزشگاه غدیر شدند تا بتوانند سنگ و کلوخهای سرگردان در محوطه پشت ورزشگاه را هم با خود بیاورند.
سنگ و کلوخهایی که البته تا پیش از پنالتی پرسپولیس، هیچ کارایی نداشته و جای خود را به شعارهای غیردوستانه و توهینآمیز داده بود. شعارهایی که البته داور هم از آن بینصیب نماند و جالب اینکه هواداران هر دو تیم به عملکردش معترض بودند. سنگهای پنهان شده را اما همان پنالتی دقیقه 57 رو کرد. شادی سکونشینهای طرفدار پرسپولیس بعد از اعلام پنالتی، استقلالیها را به قدری عصبانی کرد که با خشم، سنگ و کلوخهایی را که با خود به ورزشگاه آورده بودند به سمت جایگاههای طرفداران پرسپولیس و حتی به سوی زمین پرتاب کردند. اعتراضهای سرمربی، سرپرست و دیگر نیمکتنشینان استقلال خوزستان به تصمیم داور در اعلام پنالتی هم انگار محرکی بود برایشان. پنالتی اما گل نشد و این بار نوبت پرسپولیسیها بود که تلافی کنند؛ البته با پرتاب بطریهای آب و میوه. دعوا از همینجا بالا گرفت و چند دقیقه بعد دیدیم که دو آمبولانس جدید و دو ماشین آتشنشانی هم وارد ورزشگاه شدند برای رسیدگی به کتکخوردهها و مصدومانی که سر و صورتشان شکسته شده بود.
دو تیم در زمین بازی میکردند و روی سکوها جنگ بود. باران سنگ و بطری بود که بر سر تماشاگران دو تیم میبارید و آنها هم که دستشان خالی بود، از صندلیها وام میگرفتند. تماشاگرانی که در طبقه دوم ورزشگاه نشسته بودند، صندلیها را شکسته و تکههای این صندلیها را به سمت یکدیگر پرتاب میکردند. آنهایی هم که در طبقه پایین نشسته بودند، با پرتاب سنگ و بطری و میوه به درون زمین در این جنجال شریک شدند.
اتفاقا یکی از همان سنگها بود که به وقت کاشته زدن به کمر مسلمان خورد و چند دقیقه بعد همین صحنه در مورد امیری تکرار شد. این بازیکن وقتی برای پرتاب اوت به کنار زمین رفت، چند تکه سنگ به سمتش پرتاب و بازی به همین دلیل متوقف شد که با استفاده از این فرصت، امیری سنگها را به داور چهارم تحویل داد. جالب اینکه سرپرست استقلال خوزستان از فیلمبرداران کنار زمین میخواست که چنین صحنههایی را ثبت نکنند! صحنههایی که تا بعد از سوت پایان مدام تکرار میشد و هر چند دقیقه، چند زخمی را برای مداوا به سوی آمبولانسهای کنار زمین روانه میکرد. دعوا اما تمامی نداشت و عجیب اینکه بعد از سوت پایان، تعدادی از تماشاگران دو تیم وارد زمین شدند؛ بعضیها برای سلفی گرفتن با بازیکنان و بعضی دیگر هم برای کتککاری که به بیرون ورزشگاه هم کشیده شد تا یک پنجشنبه تاسف بار در اهواز رقم بخورد. پرسپولیسیها هم شانس آوردند که زود خودشان را به رختکن رساندند؛ هر چند بیش از یک ساعت در رختکن ماندند تا نیروی انتظامی طرفداران و لیدرهای خشمگین استقلال خوزستان را از ورزشگاه بیرون کند.
منبع: ایسنا
پرونده ویژه
لینک کپی شد
ارسال نظر





