پرسپولیس اسیر حساسیت شد، استقلال نه!

روز آخر لیگ بیست و سوم سرنوشت جام در دو ورزشگاه آزادی و دستگردی تهران مشخص می‌شد. جایی که دو بزرگ پرطرفدار باید مقابل مس رفسنجان و پیکان تهران بازی می‌کردند.

بازی پرسپولیس گره خورد. هرچه به دقایق پایانی نزدیک‌تر شدیم فشار روانی و حساسیت مسابقه روی بازیکنان تاثیر گذاشت. آنها عصبی‌تر شدند و فتح دروازه میهمان لحظه به لحظه دور از دسترس تر می‌شد.

در فوتبال و در بازی‌های حساس گل زود هنگام به همین دلیل مهم است که فشار را از روی شما برداشته و مقاومت حریف را در هم می‌شکند. کاری که پرسپولیس نتوانست بکند و چقدر عذاب کشید تا با یک گل بازی را برد.

اما استقلال برعکس همیشه در همان نیمه اول کار را تمام کرد. استقلال که در این فصل ۱۹ پیروزی با ۴۰ گل زده به دست آورد، شش برد را مدیون گلزنی در نیمه اول بود. یعنی پیروزی مقابل پیکان ششمین برد این تیم در نیمه اول محسوب می‌شد. آبی‌ها ۱۳ مسابقه را با گل‌های نیمه دوم بردند.

اما از ۴۰ گل این تیم تنها ۱۵ گل در نیمه اول به ثمر رسید که دبل روز آخر مهرداد محمدی جزئی از این عدد بود. استقلال بر خلاف همیشه از دقیقه اول حمله کرد و خیلی زود به گل رسید تا چیزی را به قضا و قدر نسپرده باشد، نکته‌ای که از روز اول کارشناسان می‌گفتند مربیان استقلال نسبت به آن بی‌تفاوت بودند اما در عمل ثابت شد که حق با کارشناسان بوده است!