رفتارشناسی آقای سرمربی استقلال

وانانیوز| علیرضا منصوریان رفتار جدیدی نسبت به بسیاری از مربیان قبلی در استقلال و فوتبال ایران از خود به نمایش می‌گذارد.
 او جلوی هواداران زانو می‌زند و به قلبش می‌کوبد، او فریاد می‌زند و خودش را خالی می‌کند.
 بدون آنکه نگران پرستیژ رفتاری خود باشد به صورت بزرگنمایی شده فریاد می‌کشد و مشت‌هایش را گره می‌کند. در این رابطه باید گفت اصولا مربیان بر دو دسته اند، برخی از آنها روی نیمکت می‌نشینند و یا اگر لب خط می‌آیند بسیار آرام هستند و خودشان را کنترل می‌کنند. نمونه این نوع مربیان که البته کمتر شده‌اند علی پروین بود. منصوریان اما در دسته دوم جا می‌گیرد، او بیشتر شبیه به علی دایی است که خودش را خالی می‌کند اما دایی هم مقابل منصوریان بسیار درونگرا محسوب می‌شود.
برخی در این رابطه برچسب جوگیر شدن به منصوریان می‌زنند و می‌گویند او از زمانی که به استقلال آمده عوض شده است با این وجود اما نمی‌توان این مهم را پذیرفت چون به هر حال نشستن روی نیمکت استقلال با نیمکت آرام نفت متفاوت است. هر چه هست اما منصوریان همین است. قرار نیست همه شبیه به هم باشند که اگر چنین بود هیچ‌کس راه‌های جدید را کشف نمی‌کرد. البته نتایج هنوز به کام منصوریان نیست و برای قضاوت او کمی دیگر هم باید صبر کرد.