وقت رسیدگی وزارت ورزش به فساد در فوتبال است/ با رییس فدراسیون فوتبال عکس یادگاری نگیرید!

حکایت فوتبال ایران حکایت آن قصه پر غصه ای است که اگر بنا به روایت تمام مصائبش باشد، مثنوی هفتاد من خواهد شد. نقص‌های ریز و درشت زیادی که روی هم انباشته شدند و حالا فقط پوسته‌ای ظاهری جلوی دیدن ویرانه‌های داخلی‌اش را گرفته است. از فوتبال پایه‌ای که به حال خودش رها شده گرفته تا مسائل سخت افزاری و معضلاتی همچون دلالیسم و فساد، همه و همه باعث شده تا همان کسانی که هنوز پیگیر فوتبال هستند با دلهره و تردید به همه اتفاقات نگاه کنند. بد نیست حالا که فوتبال ایران جدی‌تر از همیشه درگیر چنین مسائلی شده به برخی از مشکلات موجود مروری اجمالی داشته باشیم.

 

شرح اجمالی مشکلات باعث حل آنها نمی‌شود. هدف از تنظیم این مطلب آن است که به مسئولان رده بالای ورزش کشور خصوصا وزیر محترم ورزش و جوانان سرنخ‌هایی داده شود برای درک بهتر عمق فجایع و شناسایی بهتر عاملان مسیری که فوتبال ایران را رو به نابودی هدایت می‌کند.

 

 

فوتبال پایه در ایران ظاهر به صورت نمادی از سر اجبارهای فیفا و AFC است که تنها کاربردش جلوگیری از تعلیق نشدن فدراسیون فوتبال است. فوتبال پایه فارغ از اهمیت ذاتی که دارد نه در رده های ملی آنطور که باید مورد رسیدگی قرار گرفته و نه در عرصه باشگاهی توجهی چندان به آن می‌شود. همه اینها در حالی است که هر کشوری به فوتبال پایه توجه کرده نه تنها در دستاوردها، بلکه در مباحث اقتصادی نیز حسابی سود برده است.

متاسفانه در فوتبال ایران در حالی رسیدگی به رده پایه پشت گوش انداخته می‌شود که موضوع به این مهمی هزینه چندانی برای فدراسیون نشین‌ها به همراه ندارد.

 

 

شاید تلخ ترین اعتراف درباره فوتبال ایران این است که چند سالی است بدجوری از کشورهای عربی همسایه عقب افتاده‌ایم. عمده ترین تفاوت هم به زیرساخت‌ها مربوط می‌شود. تا همین چند سال بزرگترین مطالبه اهالی فوتبال استفاده از کمک داور ویدئویی بود ولی حالا پیدا کردن یک ورزشگاه که فقط زمین چمن مناسب داشته باشد به یک آرزو تبدیل شده است. این هم بماند که VAR در همین چند هفته که وارد فوتبال ایران شده انتقاداتی به مراتب جدی‌تر نسبت به زمانی دارد که همه از نبودنش گلایه می‌کردند.

 

 

خیلی وقت است که درباره دلالی‌ها و فساد مالی صحبت می‌شود ولی هیچوقت پیگیری جدی برای آن انجام نشده. جدیدترین پرونده هم مربوط به مس رفسنجان است که افراد زیادی را درگیر خود کرده ولی همان هم هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده است. سوال اینجاست که چطور فسادی به این گستردگی در جریان بوده و هیچکس از فدراسیون متوجه آن نشده؟ یا اینکه متوجه شده و برخوردی صورت نگرفته که در این صورت ابهامات بیشتر هم می‌شود. هر چند فدراسیون نشین های فوتبال باید پیش از هر چیز درباره پرونده ویلموتس پاسخگو باشند و چندین ابهام و سوال دیگر که هیچوقت افکار عمومی پاسخی برایشان دریافت نکرده است.

 

 

شاید وقت آن رسیده برای یکبار هم که شده وزارت ورزش و جوانان به طور جدی برای حل فسادی سیستماتیک ورود کند. در سالیان اخیر چند وزیر ورزش از مسعود سلطانی فر گرفته تا حمید سجادی و کیومرث هاشمی قول‌های متعددی در این باره دادند و شاید اقداماتی هم انجام دادند اما نتیجه ملموسی حاصل نشده. حالا همه منتظرند تا نتیجه اقدامات احمد دنیامالی متصدی جدید وزارتخانه ورزش و جوانان را ببینند. ما نیز به عنوان عضوی از خانواده رسانه‌های کشور برای پوشش هر چه بهتر ابعاد رسیدگی به این قضایا اعلام آمادگی می‌نماییم.