می‌ترسم جباری را هم مثل حجازی و پورحیدری بزنند/ مدیران استقلال افراد مورددار را از آکادمی دور کنند

شاهرخ بیانی کاپیتان و مربی اسبق استقلال که یکی از دستیاران ساکت الهامی در نساجی هم به حساب می‌آمد، از وضعیت ایجاد شده برای نماینده مازندران دل خونی دارد.

بیانی  پیرامون این تیم و البته استقلال حرف‌هایی زد که توصیه می‌کنیم خودتان آن را دنبال کنید:

از وضعیت نساجی شروع کنیم

واقعا دلم برای این تیم و هوادارانش سوخت. نساجی عشق مردم مازندران و به ویژه قائمشهر است ولی رفتارهایی دیدم که دلم برای کادر مدیریتی و ساکت الهامی هم خیلی سوخت. این بنده خدا حدادیان بدون هیچ چشمداشتی برای نساجی هزینه کرد و حتی هرگاه پای منافع ملی به میان می‌آمد، از در اختیار گذاشتن هواپیماهایش جهت پروازهای اختصاصی تیم‌های ملی کشورمان هیچ واهمه‌ای نداشت. مالک نساجی حتی به نمایندگان ایران در رقابت‌های آسیایی هم هواپیما می‌داد تا با خستگی کمتری رفت و آمد کنند ولی یک عده اصلاً پاسخ مناسبی به زحماتش ندادند. این اتفاق در مورد ساکت الهامی هم رخ داد.

چطور؟

الان مصاحبه برخی پیشکسوتان نساجی را می‌بینم که مدیریت و سرمربی تیم را می‌کوبند. متاسفانه نقدهای آنها منصفانه نیست چون آدم باید اول یک سوزن به خودش بزند و بعد از آن به فکر جوالدوز برای دیگران باشد. مگر حدادیان در ابتدای همین فصل نگفت بیایید و تیم را تحویل بگیرید؟ خب چرا از مدیران استانی کسی باشگاه را تحویل نگرفت؟ چرا همین پیشکسوتان که الان انتقاد می‌کنند در آن مقطع جلو نیامدند؟ مرتب می‌گویند چرا نساجی سراغ بازیکنان مازندرانی نرفت؟ آقاجان! مگر بازیکنان مازندرانی ابراز تمایل کردند و ما آنها را نگرفتیم؟ این نفرات راهی تیم‌های دیگری شدند و به هر دلیلی ترجیح دادند خارج از مازندران توپ بزنند ولی کاسه کوزه‌ها سر ساکت الهامی شکست.

مرتب می‌گویند عباس‌زاده ولی نمی‌گویند همین عباس‌زاده که کاپیتان نساجی هم بود پولش را به طور کامل گرفت. اگر بحث تعصب بود، ایشان می‌توانست قسمتی از مطالباتش را نگیرد و آن را به نساجی و مردم شهر ببخشد. هی می‌گویند نساجی چرا در مازندران تمرین نمی‌کند! افرادی که این حرف را می‌زنند، اطلاع دقیقی از وضعیت زمین‌های فوتبال قائمشهر ندارند و نمی‌دانند که اصلاً آنجا زمین مناسبی برای تمرین وجود نداشت وگرنه اگر تیم در قائمشهر می‌ماند، برای مدیران باشگاه هزینه خیلی کمتری داشت. همه چیز را گردن بنده خدا ساکت الهامی انداختند اما را نمی‌گویند نساجی با سرمربی خارجی خود طی ۱۱ هفته فقط ۶ امتیاز گرفت!؟ اینکه بازیکن داخل زمین گل نمی‌زند به مالک و سرمربی مربوط است؟ اصلاً فرض کنیم ساکت الهامی مربی خوبی نبود، آیا حتی اگر چنین قاعده‌ای بر فرض محال درست باشد، بازهم کسی اجازه دارد به خانواده او توهین کند؟ دوستان یادشان نرود که نساجی با همین الهامی قهرمان جام حذفی شد و همین مربی چند بار تیم را از سقوط نجات داد.

تکلیف شما با تیم چه شد؟

به لحاظ اخلاقی اصلاً درست نبود وقتی با ساکت الهامی آمدم، با رفتن او در تیم بمانم به همین خاطر وقتی ساکت رفت، من در جلسه معارفه مهاجری حاضر شدم، به او تبریک گفتم و از بچه‌ها خداحافظی کردم. الان دیگر در نساجی نیستم ولی همیشه برای این تیم آرزوی موفقیت دارم.

برویم سراغ استقلال. اگر این تیم قهرمان جام حذفی شود، بهتر است جباری سرمربی تیم بماند یا اینکه دستیار یک سرمربی بزرگ خارجی شود؟

اگر به امید خدا قهرمان جام حذفی شدیم، این خود مجتبی جباری است که باید برای نیمکت استقلال تصمیم بگیرد. مجتبی از خانواده استقلال بوده و فرد بسیار سالمی محسوب می‌شود. اگر او استقلال را قهرمان جام حذفی کرد، قطعاً خودش بهتر از هر کس دیگری می‌تواند عیارسنجی کرده و به این واقعیت برسد که الان به حد سرمربیگری استقلال در لیگ رسیده یا اینکه بهتر است دستیار یک سرمربی بزرگ باشد. البته قاعده فوتبال در بحث مربیگری این است که چند سال دستیار مربیان بزرگ و با تجربه باشی تا فوت و فن کار را به طور کامل یاد بگیری.

یعنی شما می‌ترسید که مجتبی در استقلال بسوزد؟

تحت هیچ شرایطی نباید سرمایه سوزی کرد. مجتبی جباری باید گذشته استقلال را به دقت بنگرد و فراموش نکند که تماشاچی تحت هر شرایطی برد می‌خواهد. سال ۹۹ را به خاطر بیاورید که محمود فکری در مقطعی حتی با استقلال صدرنشین هم شد اما وقتی تیمش نتیجه نگرفت، همه دیدیم که او را چگونه زدند. البته فقط بحث محمود فکری نیست، مگر در استقلال روی سکوها مرحوم حجازی و مرحوم پورحیدری را با شعارهای خودشان نزدند؟ مگر همین کار را با علی پروین در پرسپولیس نکردند؟ می‌ترسم با مجتبی هم چنین کاری بکنند ولی در نهایت خود جباری و کادر مدیریتی باشگاه باید تصمیم بگیرند که فصل آینده چه کسی سرمربی تیم باشد.

دومین جلسه هم‌اندیشی باشگاه استقلال با پیشکسوتان روز سه‌شنبه برگزار می‌شود. شما قبلاً گفته بودید که دیگر به این نشست نمی‌روید. آیا هنوز هم همان نگاه را دارید؟

در این رابطه به من زنگ زدند و توضیحاتی دادند که قانع شدم دوباره به نشست بروم. قرار است برای پیشکسوتان استقلال یک هیات مدیره تشکیل شود و مهم‌ترین اقدامات آن در این جلسه پایه‌ریزی می‌شود روی همین اصل در آن حاضر می‌شوم چون احساس می‌کنم قرار است اقدامات مهمی برای قدیمی‌های استقلال انجام شود.

و به عنوان سوال آخر، می‌خواهیم شرایط آکادمی استقلال را مد نظر قرار بدهید. بعضی از پیشکسوتان آبی با صراحت از وضعیت آکادمی ابراز نگرانی می‌کنند و معتقدند افرادی که صلاحیت کار در آنجا را ندارند، اطراف تیم‌های پایه‌ای استقلال حضور دارند

آکادمی یک رکن بسیار مهم در مسیر پیشرفت هر باشگاه بزرگ است. شما آکادمی بارسلونا و منچستر یونایتد را ببینید، وضعیت استعدادیابی و بازیکن سازی در قطر را ببینید، همه این تجربه‌های موفق از دل آکادمی درست به دست آمده است. در همین استقلال ما طی دو مقطع روزهایی طلایی برای آکادمی داشتیم. دهه ۵۰ که امثال من، شاهین، مرحوم احدی و رضا نعلچگر به فوتبال ایران معرفی شدند و دهه ۷۰ که پیروز قربانی، امیرحسین صادقی، همین  مجتبی جباری وحید طالب لو، خسرو حیدری و... آمدند.

یک زمانی آقای عضدی و مرحوم شرکا برای آکادمی استقلال خیلی زحمت کشیدند و الان مدیران باشگاه باید بدانند چه امانت بزرگی در اختیارشان است. اگر آکادمی درست کار کند، باور کنید سالی ۵ بازیکن به تیم بزرگسالان استقلال خواهد داد ولی در مورد اینکه افراد خاصی آمده‌اند، مدیران باشگاه  باید حواسشان را جمع کنند و افراد مورددار را از آکادمی استقلال دور کنند. آقای اسدی که عضو هیات مدیره باشگاه نیز محسوب می‌شود، خودش فوتبالیست بوده و این قضایا را می‌داند بنابراین باید با چنین مواردی برخورد کند.