چالش‌های ردیابی تراکنش‌ها در بازار ارزهای دیجیتال ایران

در روزهای بازگشت تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران، بازار ارزهای دیجیتال یکی از حوزه‌هایی است که ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرد. برخلاف تصور عمومی که فعالیت‌ها در این بازار غیرقابل رهگیری است، تحلیلگران معتقدند امکان محدودسازی تراکنش‌های ایرانی‌ها توسط آمریکا وجود دارد.

نیما میرزایی، تحلیلگر ارز دیجیتال، درباره نگهداری استیبل‌کوین‌ها می‌گوید: «همه استیبل‌کوین‌ها ریسک ردیابی دارند و ممکن است بلوکه شوند. برای کسانی که نگران هستند، استفاده از رمزارزهایی با ارزش ذاتی بالا مانند بیت‌کوین و اتریوم راهکار مطمئن‌تری است.» او همچنین توصیه می‌کند که سرمایه‌گذاران ایرانی از رمزارزهای پرنوسان دوری کنند.

میرزایی توضیح می‌دهد که سرمایه‌گذاری در بازار رمزارزها ریسک بالایی دارد و حتی نسبت به بازار سرمایه داخلی، خطرات بیشتری دارد. به‌ویژه در شرایط تحریم، احتمال بلوکه شدن دارایی‌ها، به خصوص تتر و دارایی‌های بزرگ، وجود دارد. راهکارهایی مانند استفاده از IP خارجی ثابت و انتقال رمزارزها به کیف پول امن می‌تواند ریسک را کاهش دهد.

سرمایه‌گذاران باید رمزارزهای مطمئن نگه‌داری کنند و از رمزارزهای دارای نوسانات شدید پرهیز کنند تا ریسک‌های مضاعف به دارایی‌هایشان تحمیل نشود. درباره یوان دیجیتال، میرزایی می‌گوید این رمزارز مزایایی دارد، اما نوسانات احتمالی ارزش آن نسبت به دلار و ریسک کاهش ارزش دارایی را نیز باید مدنظر قرار داد.

در مورد استیبل‌کوین‌ها، هیچ‌کدام قابلیت ردیابی صفر ندارند و امکان بلوکه شدن آن‌ها وجود دارد. برای کاهش ریسک، می‌توان به سمت رمزارزهایی  مثل بیت‌کوین و اتریوم یا ارزهای مشابه با ارزش ذاتی بالا حرکت کرد تا علاوه بر جلوگیری از مسدودی، ارزش دارایی نیز حفظ شود.

اگر دارایی کسی مسدود شد، مکاتبه با صرافی معتبر یا انتقال به کیف پول امن بهترین راهکار است. انتخاب صرافی مطمئن و اجتناب از خرید و فروش یا نگهداری زیاد استیبل‌کوین‌ها می‌تواند ریسک بلوکه شدن را به حداقل برساند، اما در صورت بلوکه شدن، بازگرداندن دارایی معمولاً دشوار است و باید از مسیر صرافی انجام شود.