آنقدر که در برزیل من را می‌شناختند در شهرم من را نمی‌شناسند!

وانانیوز| مرتضی مهرزاد، ملی‌پوش تیم والیبال نشسته ایران در بازی‌های پارالمپیک ریو بسیار مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و با توجه به ویژگی‌های فیزیکی‌اش توانست مهره موثری در بازی‌های تیم ایران باشد. وی پیرامون حضورش در پارالمپیک گفت: بازی‌های ریو اولین تجربه من در پارالمپیک و دومین مسابقه‌ای بود که خارج از کشور شرکت می‌کردم و با اینکه تجربه‌ام کم بود، اما به لطف خدا و کمک مربیان توانستم حضور خوبی داشته باشم.

مهرزاد افزود: سخت‌ترین بازی این مسابقات دیدار فینال با بوسنی بود چرا که دیگر فرصتی وجود نداشت و بچه‌های تیم آمده بودند که انتقام شکست فینال لندن را در ریو بگیرند. خوشحالم که توانستم همراه با بچه‌های دیگر به برد تیم کمک کنم و از اینکه وظیفه‌ام را انجام دادم احساس رضایت دارم.

بلند قامت‌ترین ورزشکار بازی‌های پارالمپیک خاطر نشان کرد: هنگامی که بازی فینال تمام شد و بردیم خیلی خوشحالم بودم. همه ما در این یک سال منتظر این لحظه بودیم و احساسی که از برد و قهرمانی داشتیم قابل توصیف نیست. این احساس اینقدر قوی بود که در آن لحظه به هیچ چیز فکر نمی‌کردم و تمام حواسم معطوف به این برد بود.

مهرزاد گفت: حدود هفت سال است که والیبال نشسته کار می‌کنم البته سال‌های اول خیلی جدی نبود و تنها تفننی بازی می‌کردم، اما در چند سال اخیر به صورت متمرکز و هدفمند در این رشته فعالیت می‌کنم. هنگام پخش فینال بازی‌های پارالمپیک لندن هرگز تصور نمی‌کردم روزی خودم هم در همین میدان حضور داشته باشم و برای قهرمانی بجنگم.

وی افزود: توجه و استقبال مردم و ورزشکاران دیگر در برزیل خیلی عجیب و دیدنی بود. به نظرم آنقدر که در برزیل من را می شناختند در شهرم هنوز من را نمی‌شناسند! در این مدت توانستم چند کلمه به زبان پرتغالی یاد بگیرم و با همین کلمات مختصر با افرادی که به سراغم می‌آمدند ارتباط برقرار می‌کردم. فکر می‌کنم این اتفاق و شناخت مردم نسبت به من از افتتاحیه و توجهی که در این مراسم به حضور من شد کلید خورد.

ملی‌پوش تیم والیبال نشسته کشورمان تصریح کرد: بعد از برنامه ماه عسل، آقای گلچین از شهر خودمان چالوس، به سراغم آمد و برای شروع فعالیت در والیبال نشسته من را تشویق کرد. در ادامه مسیر از همراهی دوستانی چون آقای ذوالفقاری، خانم قویدل، مربیان و هم تیمی‌های خوبم در تیم ملی ب، مربیان عزیزم در تیم ملی الف، آقایان رضایی، معمری، تاروردی، مسئولین فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک، هیات جانبازان و معلولین چالوس بهره‌مند بودم و از تمام این عزیزان و سایر افرادی که در کنارم بودند و برای موفقیت من تلاش کردند تشکر می‌کنم. از خانواده عزیزم نیز سپاسگزارم و خوشحالم که توانستم با کسب عنوان قهرمانی دل آنها را شاد کنم.

مهرزاد افزود: والیبال نشسته معجزه زندگی من بود و خوشحالم که توانستم در این رشته توانمندی خودم را نشان دهم. به غیر از ورزش به مطالعه هم علاقه دارم. قبلا هر ماه حدود 13 عنوان مختلف مجله می‌خریدم و در کنار آن کتابخوانی هم از علائقم بود. در حال حاضر بیشتر کتاب‌های تاریخی، رمان، روانشناسی و چند کتاب با موضوع دفاع مقدس از جمله "دا" را خوانده‌ام. مطالعه به من حس خوبی می‌دهد. کتاب‌هایم تمام شده و در اولین فرصت که به تهران بیایم حتما کتاب‌های بیشتری خواهم خرید.

دارنده نشان طلای بازی‌های پارالمپیک ریو در پایان گفت: اگر شرایط فراهم باشد دوست دارم در مسابقات لیگ نیز شرکت کنم و امیدوارم بتوانم در آینده و مسابقات برون مرزی پیش رو یکبار دیگر با تیم ملی والیبال نشسته برای کشورمان افتخار آفرینی‌ کنم.

مرتضی مهرزاد با 2 متر و 44 سانتی‌متر قد بلند قامت‌ترین ورزشکار کاروان ایران و بازی‌های پارالمپیک ریو بود و با فیزیک خاص خود چهره‌ای شاخص در میان سایر ورزشکاران بود.