اهمیت برخورد با فساد در بخش‌های رسانه‌ای فوتبال/ فیلتری هست؟

یکی از اتفاقات مهم در چند سال گذشته، تلاش برخی ارگان‌ها و اهالی ورزش با مبارزه با «فساد در فوتبال» است. ماجرایی که اخیرا به یک پرونده قطور و جنجالی تبدیل شد و با اینکه ماه‌هاست از موضوع پرونده فساد چند باشگاه فوتبالی در قوه قضاییه می‌گذرد اما هنوز رأی نهایی آن صادر نشده و جامعه ورزش همچنان در انتظار صدور آرای متهمان است.

تلاش نهادهای نظارتی و بازرسی همواره سایه سنگینی بر فوتبال داشته اما هنوز شایعات و اخبار نگران‌کننده‌ای پیرامون فوتبال به گوش می‌رسد که تأمل‌برانگیز است و ورود جدی نهادهای امنیتی و حراستی به این شایعات را می‌طلبد.

بحث فساد در فوتبال با احضار گسترده و دستگیری مدیران عامل چند باشگاه، مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ، برخی از اصحاب رسانه و تعدادی از چهره‌های غیرفوتبالی پیگیری شد اما با این حال، مسئولان امر بارها عنوان کرده‌اند این پرونده در حال رسیدگی است و به زودی آرای آن اعلام خواهد شد. شاید تأخیر ناگزیر و چندماهه در صدور آرای متهمان باعث شده طی ماه‌های اخیر، وزن شایعات در خصوص ادامه فعالیت افرادی که در این فساد نام‌شان مطرح شده بود، سنگین شود تا جایی که نه تنها به محل کار قبلی خود بازگشتند بلکه مدیریت بر باشگاه‌های دیگر را هم عهده‌دار شوند!

این موضوع در انتخاب افراد زیرمجموعه نیز تاثیر داشته و شایعات ناخوشایندی در مورد به کارگیری چهره‌های معلوم‌الحال در برخی پست‌های حساس از جمله مدیر رسانه‌ای تیم‌های فوتبال به وجود آورده است. پست مدیر رسانه‌ای در فوتبال، نقش و وظایف مشخصی دارد. در تمام لیگ‌های دنیا، افرادی برای این پست کاندیدا می‌شوند که سابقه رسانه‌ای، تحصیلات مرتبط، تجربه و مهارت، ارتباط حسنه با رسانه‌ها، پاکدستی و سلامت اداری داشته باشند اما به نظر می‌رسد در برخی باشگاه‌ها، روال معکوسی طی می‌شود و افرادی گمنام، بدون تحصیلات رشته روزنامه‌نگاری ورزشی، بی‌تجربه و با رزومه‌ای سوال‌برانگیز و با پیشینه «بلاگر اینستاگرام» مدنظر هستند. افرادی که در کارنامه آنها، هرچیزی پیدا می‌شود به غیر از مدیریت بر یک رسانه یا فعالیت مطبوعاتی با چاشنی سلامت اداری. رویه غلطی که مطمئناّ زمینه‌ساز گسترش فساد خواهد شد.

شنیده می‌شود همین افراد که به واسطه چند کانال تلگرام یا صفحه اینستاگرام، خبرهای منفی علیه مربیان، مدیران و بازیکنان منتشر می‌کنند، با سوءاستفاده از عدم نظارت کافی بر فضای مجازی، مثل یک ویروس به نیمکت‌ تیم‌ها نزدیک شده‌اند و در حال مکیدن خون فوتبال نیمه‌جان کشور هستند. آنها هر کاری در فوتبال انجام می‌دهند؛ از تهدید بازیکنان حریف، توهین به مربیان تیم‌های دیگر، ایجاد مافیای فضای مجازی علیه چهره‌هایی که سود و منفعت مالی برای‌شان ندارند، دلالی بازیکنان و غیره. از این افراد، هر کاری سر می‌‎زند غیر از فعالیت رسانه‌ای!

این وضعیت سبب شده از یک سو، نام خبرنگاران پاکدست لکه‌دار شود؛ اصحاب رسانه که کمترین حقوق و مزایای ممکن را دریافت می‌کنند و بیشترین بهره‌وری را در جامعه خبری دارند. از سوی دیگر، فوتبال وارد چرخه توهین، دلالی، نفرت‌پراکنی، تمسخر، فساد، تبانی، رشوه و مسائل دیگر شود. یک خبرنگار، پیشینه مشخص و کارنامه شفافی دارد و حضورش به مربیان و بازیکنان فوتبال ایران کمک می‌کند اما هیچ پالایش مناسبی وجود ندارد که مشخص کند برخی از فعالان فضای مجازی در کدام دانشگاه، درس رسانه خواندند، در کدام رسانه فعالیت کردند و چطور به پست مدیر رسانه‌ای تیم‌های فوتبال رسیده‌اند.

این گزارش، در واقع یک هشدار جدی به اهالی فوتبال در خصوص مبارزه مداوم با فساد سازمان‌یافته است. فسادی که ابعاد آن نیز نمایان شد و به دستگیری، بازداشت، احضار و بازجویی برخی چهره‌ها رسید. با این وجود، نیاز به ورود فوری نهادهای نظارتی و بازرسی به انتخاب پست‌های حیاتی مثل مدیران عامل، سرپرست‌ها، مشاوران، مدیررسانه‌ای و... حس می‌شود تا فیلترهای قدرتمندی برای مبارزه با فساد ایجاد شود و در آینده، قوه قضاییه با پرونده‌های مشابه پرونده اخیر، مواجه نشود.

انتهای پیام/