از اخم‌های طارمی تا ناراحتی گوچی

وانانیوز| حالا دیگر چند روزی از بازی ایران و سوریه گذشته و همه التهاب‌های مربوط به آن مسابقه فروكش كرده است. با این وجود شاید حداقل برای «ثبت در تاریخ» هم كه شده، بد نباشد یكی از حاشیه‌های مسكوت مانده این مسابقه را دوباره مرور كنیم. موضوع این است كه چند ساعت قبل از آغاز بازی، وقتی تركیب اصلی تیم كشورمان برای این مسابقه اعلام می‌شود، رضا قوچان‌نژاد پی می‌برد كه جایی در ارنج ابتدایی ندارد. تیم ملی غالبا با كی‌روش با یك مهاجم نوك بازی كرده و این بازی هم مستثنی نبود. گوچی اما انتظار داشت با توجه به آمادگی بسیار بالایش طی هفته‌های اخیر و نیز با در نظر گرفتن این نكته كه سردار آزمون محروم است، خودش به عنوان تنها مهاجم تیم ملی این مسابقه را شروع كند؛ توقعی كه محقق نشد و كی‌روش ترجیح داد كریم انصاری‌فرد را به میدان بفرستد. اتفاق عجیب اما این بود كه رضا ناراحتی‌اش از این موضوع را پنهان نكرد و سگرمه‌هایش را چنان درهم فرو برد كه جواد نكونام ناچار شد به سمت او برود و دقایقی با این بازیكن گفت‌وگو كند. آن‌طور كه رسانه‌ها از مالزی گزارش دادند، گویا نكونام به گوچی توضیح داده كه با توجه به شرایط خاص ورزشگاه عبدالرحمان در سرمیان، تیم ملی به بازیكن فیزیكی‌تری نیاز دارد و به همین دلیل انصاری‌فرد به او ترجیح داده شده است.
از نظر ما كل این پكیج حاوی هیچ اتفاق عجیبی نیست. یك بازیكن انتظار داشته فیكس باشد، نبوده و ناراحت شده و مربی تیم هم به او دلداری داده است. هدف از بازنشر این حادثه، تنها یادآوری یك نكته به حامیان سرسخت كی‌روش است؛ همان‌ها كه همیشه سعی دارند كارلوس را «فرا زمینی» به شمار بیاورند و یك سروگردن بالاتر از همه مربیان دنیا جلوه بدهند. در جریان یكی از مسابقات این فصل پرسپولیس وقتی مهدی طارمی به خاطر تعویضش ناراحت شد و كمی اخم كرد، همین دوستان دنیا را روی سرشان گذاشتند و گفتند تفاوت كی‌روش با برانكو همین است كه بازیكنان جرأت اعتراض به مربی پرتغالی را ندارند! اما حالا می‌بینیم كه ستاره تیم ملی به خاطر غیبت در ارنج اصلی آن‌قدر شاكی شده كه كار به دلجویی كردن دستیار كی‌روش كشیده و البته بازیكن دلخور، در نیمه دوم به میدان هم رفته است! هم كی‌روش مربی خوبی است و هم برانكو؛ هر دوهم سر جای درست خودشان قرار دارند. پس كاش با این قبیل مقایسه‌های بی‌فایده و تعریف و تمجیدهای غلو شده از یكی از طرفین، بیهوده آب را گل‌آلود نكنیم. همین!