واکنش تهران به تهاجم نظامی به تاسسیات ایران چه خواهد بود؟

تابناک نوشت: علی مطهری ،سیاستمدار، استاد دانشگاه تهران و نماینده سابق مجلس به سئوالاتی درباره تهدیدات اخیر مقامات رژیم صهیونیستی پاسخ داد. متن گفتگو بدین شرح است: 

 نظر شما درباره تهدیدهای اخیر نتانیاهو چیست و شما این تهدیدها را چطور ارزیابی می‌کنید؟ 
به نظر من این تهدیدها توخالی است و فقط جنبه تهدید دارد. مخصوصاً با توجه به اینکه خود ترامپ اعلام کرده که مخالف جنگ است و قصد دارد به درگیری‌های موجود در جهان پایان دهد. نتانیاهو تحت فشار شدیدی قرار دارد، به‌ویژه پس از اتفاقات اخیر. رفتار حماس در آزادسازی اسرای اسرائیلی و مدیریت اوضاع در غزه باعث شده که او در داخل اسرائیل با انتقادات جدی مواجه شود. تأثیر این وقایع بر افکار عمومی اسرائیل قابل توجه بوده و به نظر می‌رسد که نتانیاهو با این تهدیدها تلاش می‌کند شکست خود را جبران کند.

او به هیچ‌یک از اهدافش نرسیده و حالا باید پاسخی برای مردم اسرائیل داشته باشد. من بعید می‌دانم که این تهدیدات واقعی باشد، اما نیروهای مسلح ما قاعدتا آماده هستند. با توجه به تجربیات قبلی، ما باید پدافند قوی و سایر تمهیدات لازم را داشته باشیم. با این حال، احتمال حمله را ضعیف می‌دانم.

البته وحدت داخلی در این موضوع بسیار تأثیرگذار است. هرقدر که انسجام در داخل کشور بیشتر باشد و اختلاف کمتری وجود داشته باشد، تصمیم‌گیری دشمنان برای اقدام نظامی دشوارتر خواهد بود. اکنون با توجه به فضای سیاسی خوب داخل کشور و قدرت نظامی ایران و با در نظر گرفتن اینکه سیاست ترامپ پایان دادن به جنگهاست، به نظر می‌رسد که این تهدیدها توخالی است و بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد.

اگر آنها اقدام به حمله ی نظامی به  تاسیسات هسته ای ما کنند، ما نیز قطعاً مقابله‌ به‌ مثل خواهیم کرد. اما اینکه واکنش ما در چه سطحی باشد، بستگی به میزان خسارت وارده خواهد داشت. اگر حملات آنها خسارت سنگینی به ما وارد کند و بخشی از توان ما را از بین ببرد، گذشته از مقابله به مثل، ساخت سلاح هسته‌ای را بعید می‌دانم چون حرام اعلام شده اما احتمال خروج ایران از NPT وجود دارد.

 اگر فرض کنیم که حمله‌ای انجام شود و تأسیسات ما هدف قرار بگیرد، ایران چه راهبردی خواهد داشت؟ آیا روی آوردن به ساخت سلاح هسته‌ای گزینه‌ای قابل بررسی است؟ آیا خروج از NPT می‌تواند مطرح باشد؟

اگر آنها اقدام به حمله ی نظامی به  تاسیسات هسته ای ما کنند، ما نیز قطعاً مقابله‌ به‌ مثل خواهیم کرد. اما اینکه واکنش ما در چه سطحی باشد، بستگی به میزان خسارت وارده خواهد داشت. اگر حملات آنها خسارت سنگینی به ما وارد کند و بخشی از توان ما را از بین ببرد، گذشته از مقابله به مثل، ساخت سلاح هسته‌ای را بعید می‌دانم چون حرام اعلام شده اما احتمال خروج ایران از NPT وجود دارد. البته این تصمیمی است که نهادهای مربوط باید اتخاذ کنند، اما در هر صورت، پاسخ ایران قطعی خواهد بود و نمی‌توان تصور کرد که آنها حمله کنند و ما واکنشی نشان ندهیم.

تنها چیزی که می‌خواهم تأکید کنم، اهمیت وحدت ملی است. هرقدر دشمن احساس کند مردم ما متحد هستند و پشت نظام ایستاده اند احتمال چنین اقداماتی کمتر می‌شود. نمونه‌ی آن عراق است. شما می‌دانید در مورد عراق اینها زمانی حمله کردند که داخل کشور را به کلی به هم ریخته بودند. از سویی برخی مقامات دولتی و نظامی را خریده بودند تا زمانی که اقدام به حمله می‌کنند کار آنها سهل باشد، چرا که آنها از تلفات، بسیار گریزان هستند. اینها در باره‌ی ایران نمی توانند چنین کاری کنند. وقتی در داخل ایران همه متحد باشند و اکثریت مردم مواضع نظام را قبول داشته و اهل مقاومت باشند آنها موفق نمی‌شوند، چرا که آنها دنبال دردسر برای خود نیستند و جایی وارد حمله‌ی نظامی می‌شوند که کار برایشان خیلی راحت باشد و با کمترین تلفات بتوانند کارشان را انجام بدهند. اما وقتی با یک کشور متحد و قدرتمند مواجه می‌شوند هیچ وقت حمله‌ی نظامی نمی‌کنند.