گروسی خواستار تعامل ایران و آمریکا شد

رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گفتگو با وال استریت ژورنال بیان کرد که تاکنون هیچ گفتگوی مستقیمی با دولت ترامپ در مورد برنامه هسته‌ای ایران نداشته است، اما گفت که امیدوار است این موضوع به زودی تغییر کند.

وی همچنین در این گفتگو خواستار تعامل ایران و آمریکا شد.

گروسی هرگونه وجود کانال‌های ارتباطی پشت پرده بین ایران و آمریکا را رد کرد و گفت: تصور جدی من از بحث در مورد این موضوع با دیگران این است که در حال حاضر چنین کانالی فعال نیست.

مدیرکل آژانس همچنین اظهار داشت: می‌دانم که ایرانی‌ها هم خواهان نوعی توافق هستند.

وی نسبت به زمان انتشار گزارش جامع درباره برنامه هسته‌ای ایران زمان دقیقی مشخص نکرد اما گفت که انتظار می‌رود که این گزارش قبل از ماه ژوئن منتشر شود. وی گفت: «فکر می‌کنم ایده خوبی باشد که قبل از انتشار گزارش جامع به ایران سفر کنم.

رافائل گروسی همچنین افزود: سطح گفتگو با وزیر امور خارجه ایران بسیار خوب است.

مدیرکل آژانس در پاسخ به این سوال که آیا یک قرارداد جدید باید شامل تسلیحات و شامل دسترسی گسترده‌تر به بخش‌هایی از مکان‌های خارج از برجام باشد، مدعی شد: متفاوت است، نمی‌دانم وسیع‌تر است یا نه.

گروسی همچنین در مورد اجرای کد 3.1 توسط ایران مدعی شد که «این فقط بی‌قانونی نیست. نمی‌توان آن را مستثنی کرد.»

این اظهارات گروسی در حالی مطرح شده است که برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در واقع شرایطی را فراهم می‌کند که تحت آن ایران می‌تواند تعهدات خود از جمله تعهد به اجرای کد اصلاح شده 3.1 را به حالت تعلیق درآورد.

به طور خاص، بندهای 26 و 36 برجام شرایطی را که اجازه چنین تعلیقی را می‌دهد، بیان می‌کند. پاراگراف‌ها تاکید می‌کنند که اگر تحریم‌های مندرج در ضمیمه 2 توسط هر یک از طرف‌های برجام مجدداً اعمال یا اعمال شوند، ایران این حق را دارد که اعمال مجدد یا اعمال مجدد این تحریم‌ها را توجیهی برای تعلیق تعهدات خود تحت برجام، به طور جزئی یا کامل بداند.

ایران، متعاقب اعمال مجدد تحریم‌ها توسط ایالات متحده در سال 2018 و عدم پایبندی امضاکنندگان اروپایی به تعهدات خود در برجام، به تدریج تعهدات برجامی خود را کاهش داد و در فوریه 2021، اجرای کد اصلاح‌شده 3.1 را متوقف کرد. در نتیجه، توقف اجرای کد اصلاح شده توسط ایران با تعهدات برجام همسو بوده و نقض آن محسوب نمی‌شود.

برجام، به عنوان یک توافق عمومی و جزء لاینفک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد (2231)، بر اساس ماده 103 منشور سازمان ملل متحد، بر سایر معاهدات از جمله موافقتنامه‌های پادمان اولویت دارد.

انتهای پیام/