چه بلایی سر خط دفاعی سرخ‌ها آمد؟

شب گذشته، در برنامه فوتبال برتر، بهترین‌های لیگ بیست‌وچهارم در هر پست انتخاب شدند. نکته عجیب اینجا بود که پرسپولیس در بخش بهترین مدافعان لیگ بیست‌وچهارم، هیچ نماینده‌ای نداشت.

حضور سه بازیکن ملی‌پوش در خط دفاعی پرسپولیس در ابتدای فصل گذشته، باعث شد بسیاری از اهالی فوتبال، خط دفاعی این تیم را بی‌نقص تلقی کرده و تأکید داشته باشند که سرخ‌پوشان از نظر دفاع فردی کمتر دچار مشکل می‌شوند. اما واقعیت این است که مدافعان پرسپولیس، چه در دفاع تیمی و چه در دفاع فردی، با اشتباهات زیادی همراه بودند. حسین کنعانی‌زادگان، مرتضی پورعلی‌گنجی و گیورگی گولسیانی، به عنوان سه مدافع میانی ملی‌پوش پرسپولیس، در مجموع فصل موفقی را پشت سر نگذاشتند.

در کناره‌ها نیز پرسپولیس عملکرد خوبی نداشت. با وجودی که ایوب العملود در ابتدای لیگ یکی از بهترین بازیکنان خارجی حاضر در لیگ محسوب می‌شد، به دلیل چند مصدومیت دچار افت شدیدی شد. فرشاد فرجی هم اگرچه در چند بازی فوق‌العاده عمل کرد، اما شرایط پایداری نداشت و نتوانست درخشش خود در چند بازی را تکرار کند. در نهایت، در بازی‌های آخر لیگ نیز فرصت به یعقوب براجعه رسید که البته این بازیکن جوان تا حدی توانست شرایط بهتری را برای پرسپولیس ایجاد کند.

اما در مجموع، منطقه راست خط دفاعی پرسپولیس آرامش و ثبات لازم را در لیگ بیست‌وچهارم نداشت و برعکسِ منطقه چپ خط دفاعی، بارها با تغییر همراه بود.

میلاد محمدی، مهم‌ترین و نامدارترین مدافع چپ پرسپولیس، فصل گذشته به جمع سرخ‌پوشان ملحق شد و در مجموع عملکرد متوسطی را ارائه داد. بی‌شک از محمدی، با چند سال سابقه ملی، توقع بیشتری می‌رفت؛ اما چه کسی است که نداند بازی در پرسپولیس شرایط خاص خودش را دارد؟ از این رو محمدی با توجه به اولین سال حضورش در این تیم، در مجموع عملکرد قابل قبولی داشت. در مجموع از محمدی باتجربه انتظار می‌رود با تجاربی که در اولین سال حضورش در پرسپولیس کسب کرده، در فصل پیش رو به همان مدافعی تبدیل شود که انتظار می‌رود.

به هر روی تمام این فاکتورها دست به دست هم داد تا شب گذشته، در برنامه فوتبال برتر که به انتخاب بهترین‌های لیگ بیست‌وچهارم در هر پست پرداخت، پرسپولیس در بخش بهترین مدافعان لیگ بیست‌وچهارم هیچ نماینده‌ای نداشته باشد.