مهرداد خیلی ناراحت و دل شکسته از عدم اعتماد مربیان بود+عکس

«نمی دونم واقعا برای مهرداد چی بنویسم؛ تسلیت ها و خدا بیامرزه ها و روحت شادها رو میلیون ها نفر گفتن و متن تکراری فقط اعصابم رو به هم می ریزه

آشنایی من با مهرداد مربوط به سال 90 برمی گرده؛ اون موقع بعد از طی دوره سربازی و درخشش در ملوان تازه به پرسپولیس برگشته بود؛ می گفت برام پیراهن شماره 10 مهم نیست و هدفم فقط درخشش و حضور ثابت توی تیم ملیه؛ فصل کابوس وار پرسپولیس و مهرداد تموم شد!

ملوان، نفت، استقلال و ملوان تیم های بعدی او بودن که به جز درخشش های مقطعی چیزی از مهرداد ندیدم؛ مهرداد از خودش دور شده بود و دیگر یک ستاره نبود!

اما خارج از بعد فوتبالی یک دوست خوب بود و هر از گاهی با او صحبت می کردم چه زمانی که پیراهن قرمز و چه زمانی که آبی را به تن داشت و تا جایی که به نظرم درست بود یکسری مسائل را به او می گفتم حتی نحوه خوشحالی بعد از گل زمانی که استقلال بازی می کرد.

دو برخورد آخرمون هم مربوط به شهریور و مهر پارسال بود که اولی در زمین چمن بود و با فوتبال بازی کردن گذشت هر چند که اوایل فصل بود و مهرداد خیلی ناراحت و دل شکسته از عدم اعتماد مربیان بود و می گفت نمی خوام لیگ یک بازی کنم و خیلی حرفای دیگه که امانت پیش من خواهد ماند.

آخرین تصویرم از مهرداد هم روز فوت هادی عزیز بود که او را با چشمان گریانی دیدم که حالا چشمان همه ما رو خیس کرده 

باور کنید فوتبال و کل کل های آن فقط توی مستطیل سبز هست و بعدش تموم! با خیلی از بازیکنای قرمز و آبی و حتی تیم های دیگه رابطه دوستانه ای دارم و راجع خیلی مسائل فوتبالی صحبت می کنیم و واقعا تعصبی توی کار نیست چون انسان بودن و دوستی ها ارزشش از هر چیز دیگه ای بالاتره.

مهرداد رفت و کاری به چرایی فوت او که به چه دلیل بوده ندارم، فقط می دونم رفیق مهربون و خوش قلبی بود که دیگه الان نیست 

روحت شاد داداش »