ایرانپوریان چقدر خوب است؟

وانانیوز| حتی اگر محمد ایرانپوریان را یک مدافع راست ندانیم و او را مدافع- هافبک بنامیم و در نگاه اولی‌تر پیستون راست یا بال راست بینگاریم، آمار گلزنی او را فراتر از افراد حایز این پست‌ها می‌یابیم و او همین حالا با 4 گل زده در مسابقات امسال تراکتورسازی پیشتاز مشترک جدول گلزنان لیگ برتر است.
درست است که شماری قابل توجه از گل‌های دو سه سال اخیر ایرانپوریان از نقطه پنالتی به دست آمده اما او به خوبی توانسته است جای میلاد فخرالدینی را که دو سال پیش از جمع قرمزهای تبریزی جدا شد، پر کند و تبدیل به گزینه نخست امیر قلعه‌نویی برای پست مدافع- هافبک راست شده و رد پای او در بسیاری از گل‌های تراکتورسازی دیده شود.

وفور مدافعان گلزن در تراکتور
پریروز که سرخ‌های پرخروش تبریزی، سیاه‌جامگان را 3 بر صفر بردند و جایشان را در صدر جدول لیگ محکم کردند، ایرانپوریان باز هم درخشید و گل اول را از نقطه پنالتی زد و گل دوم را هم برای فرزاد حاتمی پایه‌گذاری کرد. گلزنی و گل‌سازی البته در خط دفاعی تراکتورسازی طی سال‌های اخیر به کاری نهادینه شدن تبدیل گشته و خالد شفیعی هم در این زمینه ید طولایی داشته و حتی مدافعان وسط سیاهپوست و خارجی قرمزهای تبریزی در دو فصل گذشته هر گاه روی ضربات آزاد به سمت جلو می‌رفتند برای حریفان دردسرساز می‌شدند اما ایرانپوریان امروز و در همین فصل نماد اول مدافعان رو به جلوی تراکتورسازی است که میل به تهاجم از لب خط و پایه‌گذاری حملات تیم خود دارند و البته سعید آقایی هم در سمت چپ میدان نشانگر چنین رویکردی و یک عامل تهاجمی موثر و ارسال‌کننده سانترهایی خطرساز برای گلزنان از منطقه متبوعه خویش است.

نماد جوشش
نسبت دادن موفقیت‌های امسال تراکتورسازی و خوش‌نشینی‌اش در صدر جدول لیگ برتر به یکی دو مهره، اشتباهی بزرگ است زیرا گستره درخشش‌ها و تعداد آدم‌های فعال و موفق در این امر بیش از اینها است و کمتر مهره‌ای در ترکیب تیم ژنرال در این فصل ضعیف عمل کرده اما ایرانپوریان اکنون نماد این جوشش و سمبل پویایی تیمی است که تا گلی نزند و پیروز نشود، آرام نمی‌گیرد و هنر حرکت در لب خط در هر دو جناح را نیک می‌شناسد و از واگذاری پیستون‌های کارسازی مثل فخرالدینی و گردانی به سایر باشگاه‌ها در سال‌های اخیر هراسی به دل راه نداده و بلافاصله برای آنها جانشین‌سازی کرده و امثال ایرانپوریان را راهی میدان‌ها کرده و نان اعتماد به جوان‌ترها را خورده و از سلاح همت بزرگ و جوشش آنها بهره‌مند شده است.

در سطح ملی
با این اوصاف باید پرسید آیا ایرانپوریان اینک به آن اندازه خوب نیست که در سطح بالاتر و در رده ملی مثل وریا غفوری مورد اعتنای جدی قرار گیرد و امتحان پس بدهد تا عیار ملی‌اش هم سنجیده شود؟
خوشبختانه کارلوس کی‌روش هم طی دو سال اخیر با گزینش‌هایش نشان داده که به اینگونه بازیکنان انفجاری و فنی لب خط بی‌اعتنا نیست و فراخواندن امثال جماعتی، گردانی، محمدی، امیری، رضاییان و آقایی به اردوهای ملی و استفاده کم یا زیاد از آنها در مسابقات ملی نیز محصول این نگرش و توجه نزد سرمربی تیم ملی بوده است و بنابراین ایرانپوریان هم می‌تواند امیدوار بماند.