به گزارش "ورزش سه"، وقتی یک تیم یکی از بهترین سرمربیان تاریخ خود را از دست می دهد، معمولا بسیاری از هواداران آماده یک دوران تلخ و به دور از موفقیت هستند، اما به نظر این فرمول در مورد پرسپولیس صدق نمی کند. یحیی گل محمدی نیز بعد از چهار سال درخشان و فراموش نشدنی از پرسپولیس جدا شد، اما این تیم هنوز عملکرد خوبی داشته و به نظر تا روزهای پایانی از مدعیان کسب عنوان قهرمانی لیگ خواهد بود. اوسمار ویرا که در هفته های ابتدای مقبولیت چندانی در بین هواداران پرسپولیس نداشت، حالا بخش قابل توجهی از طرفداران را با خود همراه کرده و نمایش این تیم به خصوص در دو دیدار اخیر به قدری خوب بوده که دلیلی وجود ندارد پرسپولیس را همچنان یکی از مدعیان جدی قهرمانی در کنار استقلال و سپاهان توصیف نکنیم.
یک- مهم ترین تفاوت دوران اوسمار و یحیی گل محمدی، استفاده مکرر و با برنامه این تیم از فضای بین مدافعان میانی حریف و خلق موقعیت از عمق خط دفاعی است. چند فرصت بسیار خوب گلزنی در بازی امروز از ارسال های پشت مدافعان از مرکز زمین برای پرسپولیس خلق شد و این تیم بارها فرصت داشت به گل های بعدی برسد. در روزی که دانیال اسماعیلی فرد وظایف دفاعی بیشتری داشته و به ندرت به هجوم اضافه شد، هافبک های پرسپولیس بر خلاف چند ماه قبل به خوبی موفق به خلق موقعیت برای عیسی آل کثیر شدند.
دو- آمار موید آن است که امید گلزنی پرسپولیس در سه بازی اخیر به شکل محسوسی نسبت به گذشته افزایش یافته و اگر فرصت های سوزی های عجیب مهاجمان پرسپولیس در دوران اوسمار نبود، شاید حتی تعداد گل های این تیم در سه بازی گذشته دو رقمی هم می شد. حضور سروش رفیعی در کنار مسعود ریگی، باعث شده پرسپولیس از عقب تر و از مرکز زمین حملات خود را آغاز کند. همچنین تمایل پرسپولیس به استفاده از فضای پشت مدافعان حریف و ارسال پاس های طولی برای فرار مهاجمان نیز افزایش یافته و به این دلایل، تیم اوسمار موفق به ساختن فرصت های بیشتری می شود.
سه- تیم محمد ربیعی ذاتا علاقمند به پرس از بالا است و وقتی این تیم عقب افتاد، به ندرت شاهد عقب نشینی مدافعان ذوب آهن بودیم. این بهترین شرایط ممکن برای پرسپولیس است و در اختیار داشتن وینگرهایی با قابلیت نفوذ سریع و ارسال پاس های موثر، باعث شد قرمزپوشان در نیمه دوم بارها موفق به ایجاد خطرات جدی روی دروازه حریف شوند. اینکه بازیکنان پرسپولیس مانند مهدی ترابی یا اورونوف بارها از جناحین به سمت عمق حرکت می کردند، موید آن بود که پرسپولیس به خوبی راه ضربه زدن به حریف را پیدا کرده است.
چهار- فصل گذشته نیز مهدی ترابی در نیم فصل دوم عملکرد به مراتب بهتری نسبت به بخش اول سال ارائه داده و به نظر این چرخه در حال تکرار است. استفاده از مهدی ترابی به عنوان بازیکن آزاد و محدود نکردن فضای نفوذ این بازیکن، باعث شده او در دیدار با ذوب آهن در نقاط مختلف زمین حضور پیدا کرده و بارها روی دروازه حریف خطرساز شود. ضربه فنی این بازیکن از پشت محوطه زمانی نواخته شد که مهدی ترابی خارج از پست سنتی خود بازی می کرد و به نظر می رسد اوسمار به خوبی توانسته راه حل افزایش کارآیی این بازیکن را پیدا کند.
پنج- خریدهای جدید پرسپولیس در دو بازی گذشته هواداران این تیم را به وجد آورده و این تیم را به تکرار موفقیت فصل قبل امیدوار ساخته است. عبدالکریم حسن نمایشی در اندازه یک مدافع باکلاس داشته و با اعتماد به نفس و درخشان بازی کرد. اورونوف نیز خیلی زود ریتم خود را در بازی پرسپولیس پیدا کرده و به نظر از هماهنگی خوبی با دیگر بازیکنان برخوردار است. عیسی آل مثیر نیز اگرچه مانند بازی قبل موفق به گلزنی نشده و البته فرصت های خوبی را نیز از دست داد، اما حضور او تحرک زیادی به خط حمله پرسپولیس بخشیده است. به ندرت پرسپولیس فصل زمستان خوبی به اندازه این فصل در سال های اخیر داشته است.
شش- بر خلاف ادعای یحیی و حتی اخیرا اوسمار، نیمکت پرسپولیس و در مجموع اسکواد این تیم از کیفیت بالایی برای تکرار موفقیت در لیگ برتر برخوردار است. البته شرایط در استقلال و سپاهان و حتی تراکتور نیز متفاوت نیست و در واقع این ادعای کمبور نیروی انسانی حتی از سوی بسیاری از هواداران خودی نیز پذیرفته نمی شود. تعویض های پرسپولیس در اندازه یک تیم مدعی و باکیفیت بود و حتی علیرغم نبود بازیکنان ارزشمندی مانند یاسین سلمانی و مرتضی پورعلی گنجی، این بازیکنان نیز برای کسب عنوان قهرمانی یا حداقل حضور مستمر در بین مدعیان، کفایت می کنند.
