ضدانقلاب‌ها هم جرات گفتن این حرف‌ها را ندارند!

محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا در کانال تلگرامی خود نوشت: در یکی از ۲۲بهمن های دوره  مرحوم آقای هاشمی ‌رفسنجانی، گزارش محرمانه ای از راهپیمایی تهیه شد. چند دوربین فیلمبرداری، دیدگاه مردم در باره سالگرد پیروزی انقلاب را ضبط می‌کرد. همه دوربین‌ها در مسیر تظاهرات نبود. دو سه دوربین هم در نقاط مختلف شهر از جمله مناطقی در شمال و جنوب و مرکز پایتخت و ... می‌چرخید.

دوست و برادرم روانشاد حمیدآخوندی طراح و مجری طرح بود و  علی جلالی هم تهیه کننده بود که کاری بسیار پرزحمت و پرمانع را انجام داد..
این گزارش جزئی از مجموعه مستندهایی بود که با رویکرد شناخت متن‌جامعه ساخته می‌شد.

هدف قشنگی پشت برنامه بود و در واقع می‌خواست به این سوال پاسخ دهد که آرمان ۲۲بهمن چندین سال بعد از انقلاب، چقدر طرفدار دارد و علاوه بر آن چنددرصد شرکت کنندگان در راهپیمایی، از عملکرد نظام و مسئولانش راضی‌اند؟

گزارش صرفا برای مسئولان وقت تهیه می‌شد و چون خروجی اش تلخ بود به کام آنها خوش نمی‌آمد اما هشداری جدی بود به دست اندرکارانی که در غرورشان غرق شده بودند.

خاطرم هست یکی از دوربینها در روز ۲۲بهمن، جانبازی ویلچرنشین را در حالی که دستانش را به ضریح حرم امام قفل کرده بود، شکار کرد. گزارشگر از او پرسید مگر امروز ۲۲بهمن و سالگرد انقلاب نیست؟چرا در میدان آزادی نیستی و اینجایی؟ خنده تلخی کرد و گفت: انقلاب داخل این ضریح است!

یا دوربین دیگری در خیابان جردن، سراغ جوانی می رود و از او می پرسد می دانی امروز چه روزی است؟ و او آن روز را با تاریخ میلادی معرفی می‌کند!

اما دوربینهایی که در خیابان و میدان آزادی مصاحبه می‌گیرند بعضا با جوابهایی تند روبرو می‌شوند که یک کلیدواژه مشترک دارند: حضور ما را به رضایت از دولت و مسئولان مصادره نکنید.

نمی‌دانم چه بلایی بر سر آن گزارش آمده و آیا بعدها و دردولتهای پس از مرحوم هاشمی هم چنین گزارشی تهیه شد؟ و روسای دولتهای بعدی شرح صدر داشتند که آن کار را ادامه دهند یا نه؟ اما هرگاه در راهپیمایی ۲۲بهمن شرکت کرده‌ام آن گزارش روی اعصابم راه می‌رود.

امروز هم در خیابان آزادی با افراد متعددی همکلام شدم. موضع مردم به مراتب تندتر از متن گزارش بیست وچند سال قبل بود. آن زمان بسیاری از شرکت کنندگان در مراسم ۲۲بهمن همانهایی بودند که خودشان انقلاب کرده بودند. امروز، اما کمتر از ۲۰درصد ایرانیان، انقلاب را به چشم خود دیده‌اند و بالای۸۰درصد، انقلاب را از روی روایت های رسمی و غیررسمی می شناسند. اما وجه مشترک شان همچنان همان کلیدواژه است که حضورشان نباید به نفع مدیران کشور مصادره شود.

اگر انقلاب با همه تهدیدهای بیگانه و بی‌تدبیری‌های فراوان، مانده است و مردم هنوز پای آن ایستاده اند، نباید مسئولان را دچار بیخیالی و محاسبه غلط کند. یک گزارش شبیه آنچه به آن اشاره شد، می تواند نظر انقلابی ترین یخش جامعه (یعنی آنها که در مراسم ۲۲بهمن حضور می‌یابند) را به رخ مدیران کشور بکشد. حتما درخواهند یافت که حتی همین آدمهای کاملا انقلابی، حرفهایی می زنند که آدمهای ضدانقلاب حتی جرات گفتنش را ندارند!